ว่างเว้น...เนิ่นนาน
ไม่ได้เข้ามาสำราญตา
กับภาพ กับกระทู้ใหม่ๆ เลย
เคยคิดอยู่ว่า...จะดู จะดู
แล้วก้อบู่เสียทุกครั้ง
เสียดาย เสียดาย
ที่ไม่สามารถไปได้ อย่างที่แพลนไว้
วันไปส่ง วันล้อเคลื่อน...ดีใจ
คนยังมากมายอยู่
ดูแล้วปลื้มใจกับคนที่เหนื่อยให้กับงานนี้
ข่าวว่า...ฝนฟ้าไม่เป็นใจ
แต่ก้อผ่านไปได้ดีใช่ไหม
อยู่ใต้ฟ้าเมืองไทย
อย่าไปคาดหวัง ว่าอากาศจะเป็นใจ
แดดร้อนเผาหัวแทบจะแตก จะตาย
อยู่ๆ ฝนก้อเทสาดกายให้เปียกโชก...ซะงั้น
วันนี้...ตั้งใจ
ประเดิมดู กระทู้คนใกล้ตัว
แค่รูปเปิดหัวก้อโดนใจ
หมาเหงานอนหมอบกาย
กับผู้ชายเดินจากไกล...
ไล่ลงมาอีกหลายภาพ
สะดุดตากับภาพเช้าวันใหม่
ภาพที่ 22 ไง
บังเอิญถ่ายได้ หรือบังคับใครให้สร้างภาพ..ไม่รู้
รู้แค่ว่า...ชอบพอละกัน
กล้องที่ใช้งาน...มันส์มือ
พี่ว่าไม่ต้องเปลี่ยนใหม่หรอก
อะไรที่คุ้นเคย เคยคุ้น
ก้อใช้มันต่อไป
มันไม่พังง่ายๆ หรอก
ถ้าใส่ใจ ระมัดระวัง
กล้องตัวใหม่ จะกี่ร้อยD
มันก้อต้องมีการปรับตัว เริ่มต้น
กว่าจะใช้งานให้เชื่องมือ...ก้อต้องใช้เวลา
กับกล้องที่มี สู้เรียนรู้ ศึกษา
น่าจะเป็นชั้นเทพ ชั้นเทวดา ได้ง่ายกว่า...ใช่ไหม
บุญรักษา (มากับไม้หน้า3)
ตั้ม