Detail

ทริปนี้อยู่ในช่วงวันที่ 10 ถึง 15 กุมภาพันธ์ 2554 บังเอิญเมื่อช่วงเดือนพฤษภาคม 2553
มีโปรโมชั่นตั๋วเครื่องบินแอร์เอเชียร์ 0 บาท ปลายทางอุบลราชธานีออกมา เลยสนใจ คิดออกว่าหากไปลงอุบลฯ
สามารถต่อรถไปลาวใต้ได้ง่าย เคยคิดอยากไปลาวใต้มานานแล้ว เลยจองไว้ข้ามปี ตามสโลแกน
"จองชาตินี้บินชาติหน้า" วัดดวงเอาว่าถึงเวลาจริงๆจะได้ไปหรือเปล่า ในที่สุดก็ลางานได้ 4
วัน ตามที่จองตั๋วไว้ รวมเสาร์อาทิตย์ด้วยเป็น 5 คืน 6 วัน สามารถเที่ยวได้แบบสบายๆ ไม่เร่งรีบ
ทริปแว้นลาวไต้จึงเกิดขึ้น โดยตอนแรกไม่ได้วางแผนไว้ก่อนเลยว่าไปถึงเมืองปากเซแล้วจะเที่ยวยังไงต่อ
แต่ทุกอย่างเป็นใจให้เกิดทริปแว้นขึ้นโดยบังเอิญ และได้รสชาดในการเที่ยวอีกรูปแบบหนึ่งที่ประทับใจ

Comment : 201

โรงแรมพูเทวะดาปากซ่อง (ภูเทวดาปากช่อง) โรงแรมที่ดีที่สุดของเมืองนี้ ตั้งอยู่บนเนินเขา

Comment : 202

Comment : 203

ตลาดเมืองปากซ่อง

Comment : 204

Comment : 205

ใกล้เที่ยงแล้วได้เวลาอำลาเมืองปากซ่องกลับปากเซเพื่อต่อรถกลับอุบลเย็นนี้ ระยะทางจากปากซ่องกลับปากเซ
50 กม. พอดี

Comment : 206

เป็นอันยุติการแว้นในแขวงจำปาสัก 5 วันเต็ม

Comment : 207

อำลาเมืองปากเซ

Comment : 208

ผ่านด่านช่องเม็ก เจอป้ายนี้ซึ่งมีความหมายมากสำหรับคนที่จากไปหลายวัน
อยากกลับมากินอาหารอร่อยๆ ถูกปาก ราคาไม่แพง อยากกินอาหารทะเลสดๆ รู้สึกเบื่อเฝอ(ก๋วยเตี๋ยว) ชามละ
40-60
บาท ที่ไม่ค่อยมีหมู อยากกินผลไม้ไทยที่ราคาไม่แพง อยากินน้ำอัดลมที่ไม่ต้องจ่ายถึงขวดละ 20 บาท ฯลฯ
ต่างประเทศคือประสบการณ์ที่แปลกใหม่
แต่ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราครับ

Comment : 209

Comment : 210

อำลากันด้วยภาพนี้ ยามเย็นที่สะพานข้ามแม่น้ำมูล จ.อุบลฯ ก่อนจะขึ้นเครื่องบินกลับกรุงเทพฯ ตอน 2
ทุ่มครับ

ขอบคุณชมไทยสำหรับพื้นที่ในการบอกเล่าเรื่องราวการเดินทางครับ

Comment : 211

กลางเดือน May เจอกัน ปากเซ...เฮอๆๆๆ
ปล. ว่าจะไปแว้นๆ สไตร์ เดียวกะ พี่ชลเลย...

Comment : 212

โว้ว!!! นั่งอ่านเรื่องราวและดูภาพเสร็จ หัวใจกระตุกวูบ เหมือนหลุดออกมาจากการเดินทางเลยค่ะ
เราเดินบนเส้นทางสายเดียวกัน แต่ต่างที่รูปแบบการเดินทางและการได้ซอกแซกเที่ยวดูนั่น โน่น นี่
ไปเรื่อยได้มากกว่ากัน หนูเองก็เพิ่งกลับมาจากลาวใต้เมื่อเร็วๆ นี้เอง สายทาง คอนพะเพ็ง ดอนเดช
ดอนคอน หลี่ผี ปราสาทหินวัดภู และ...ได้ไปกินเฝอ ชามละ 80 บาท!!!(คิดถึงก๋วยเตี๋ยวถ้วยละ 30 บาท
ที่บ้านเรามาก อร่อยกว่าเยอะ) จนบอกตัวเองไว้เลยว่า ถ้ามาปากเซอีก จำไว้ว่าอย่าไปสั่ง เฝอชามพิเศษ
เด็ดขาด แพงแสนแพง กินก็ไม่หมด ชามใหญ่มากกกกกกกกกก แต่รสชาติไม่ค่อยถูกปากเหมือนที่บ้านเรา
อย่างพี่ชลว่า ไปหลายวัน เห็นป้ายทางกลับบ้านเราก็คิดถึงและอุ่นใจนะคะ

ภาพใน comment 200 เป้าหมายต่อไปดีมั้ยคะ เข้าพรรษานี้ ไปเดินป่ากัน
เดี๋ยวนี้ทางเข้าบ้านหนองหลวงสบายกว่าแต่แรกๆ แล้วค่ะ
ขาอัดลูกรังแน่นเอี๊ยดเพื่อรองรับกลุ่มนักท่องเที่ยวที่จะเข้าไปโหนสลิงที่ตาดขมึด หนูไป 3 ครั้ง 2
ครั้งแรก ทางลูกรังนี้แบบเจอฝน ล้อจมลงโคลนไปครึ่งล้อ มันส์มากกับการเดินทาง แต่ไปครั้งที่ 3
ห่างกันเกือบปีกว่า จนตกใจ เฮ่ย!!! ทำไมบ้านหนองหลวงใกล้จัง
ทางวิ่งสบายเฉิบ(ซึ่งมันขาดอรรถรสการเดินทางแบบสมบุกสมบันไป จริงๆ นะ) นั่น เห็นมั้ย
พูดเรื่องเที่ยวนี้ได้ยาวเลย ขอบคุณค่ะที่ยังนึกถึงกระทู้การเดินทางแห่งบ้านหนองหลวงกับ 3
ความประทับใจที่ได้ไปเยือนไม่รู้ลืม(ปล. ใกล้บ้าน เลยได้ไปบ่อยหน่อยนึง)

ดอกจำปาที่ปราสาทวัดภูที่ล่วงลงบนก้อนหิน สวยมากค่ะ ชอบภาพนั้น โอกาสมี
อยากไปขับมอเตอร์ไซค์เที่ยวแบบนี้แหละ ถึงใจดี

Comment : 213

-ขอบคุณครับสำหรับคอมเม้นท์ยาวๆ
-เมืองลาวค่อนข้างมีปัญหาเรื่องอาหารการกินครับ ของกินหายาก ราคาค่อนข้างแพง
แต่ยังไงเมืองลาวก็มีเสน่ห์อย่างอื่นที่ไม่สามารถหาที่อื่นได้ เช่น ธรรมชาติที่บริสุทธิ์
วิถีชีวิตวัฒนธรรมที่งดงาม และที่สำคัญสุดจิตใจของคนลาวครับ
เคยได้ยินคนไทยที่ไปอาศัยอยู่ในประเทศลาวพูดว่าคนลาวนี่แหละน่ารักที่สุดในโลกแล้ว
ผมเลยหลงรักเมืองลาวทั้งๆที่ไม่มีความสะดวกสะบายสำหรับคนส่วนใหญ่
แต่ยังไงเมืองลาวก็เหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวแบคแพ็คอย่างผมที่ไม่ได้ต้องการความสะดวกสบายมากนัก
ผมชอบเมืองเล็กๆ ที่ยังคงมีเอกลักษณ์ของท้องถิ่น มีเกสต์เฮ้าส์ราคาถูก มีมอเตอร์ไซค์ให้เช่า
และมีเพื่อนนักท่องท่องแบคแพคด้วยกัน มันอุ่นใจกว่าเที่ยวเมืองใหญ่ๆ ครับ ถ้าผมอยู่ใกล้ๆ
ผมจะไปเมืองลาวบ่อยแน่นอน
- ส่วนทริปเดินป่าบ้านหนองหลวง นี่น่าสนใจ ไม่ทราบว่าไปกับกลุ่มไหนครับ
อยากไปแต่ไม่แน่ใจว่าจะมีวันลาพอเที่ยวหรือเปล่า เพราะปีนี้ใช้ไปเยอะแล้ว

Comment : 214

เมืองลาว ยังมีเสน่ห์มากมายที่เราต้องก้าวเท้าหาเพื่อสัมผัสกลิ่นอายความงดงามทั้งประเพณี ชีวิต
วัฒนธรรม และธรรมชาติ ไอยราเองก็เป็นอีกคนที่หลงเสน่ห์แห่งเมืองลาวค่ะ โดยเฉพาะ แถบลาวใต้
ไปกี่ทีก็ไม่มีเบื่อและจะให้ดียิ่งกว่านั้น น่าจะไปแบบซึมซับสิ่งต่างๆ
ที่เราหาไม่ได้จากที่อื่นอย่างพี่ชลว่า ไปแบบแบคแพคนี่แหละที่ต้องการ ใช่เลย ไปเรื่อยๆ
เที่ยวซอกแซกเรื่อยไป

ส่วนเดินป่าไปตาดที่บ้านหนองหลวงนั้น เคยไปกับ พี่ก้อง และ พี่กัณฐ์ คนแบกเป้ค่ะ คนจัดกลุ่มอื่นๆ
ก็มีค่ะ แต่เคยไปกับพี่สองคนนี้ ช่วงฝนมาแหละค่ะที่ไปกันส่วนมาก พฤษภาคมนี้ก้เริ่มการเดินทางแล้วค่ะ
เข้าไปตามการเดินทางได้ค่ะ อย่างน้อยต้องใช้เวลา 4วันค่ะในการเดินทาง

จะว่าไป "เดินป่าบ้านหนองหลวง" หนูได้ไปก็เพราะ "เชาเชา"
เชาชวนไปบอกว่า ไปเดินป่าลาวใต้ด้วยกันมั้ย ใกล้บ้านนี่ น่าจะไปได้
ตอบตกลงไปแล้วเรียบร้อย(เพราะอยากเดินป่ากับเชามานานแล้ว)
แต่เชากลับล่มทริปซะงั้นด้วยไม่พร้อมที่จะเดินทางเลยฝากลิ้งค์ของพี่ก้องมาให้ค่ะ(ล่มทริป
แต่ส่งเพื่อนให้ได้ไป ดีมากเลยว่ะเชา) ก้เลยได้ไปเดินป่าที่บ้านหนองหลวงด้วยประการฉะนี้แล ...

พูดแล้วก็คิดถึงไอ่เชา ลงไปถึงตาดน้ำพาก รู้มั้ยสิ่งแรกที่หนูทำคืออะไร
ตะโกนเรียกชื่อไอ้เชาก้องขุนเขาก้องสายน้ำไปเลย โคตรคิดถึงมัน อยากให้เชาได้มายืนอยู่ตรงนี้ด้วยกัน
เชาเป็นคนทำให้หนูได้มาเห็นธรรมชาติที่แสนงามแห่งขุนเขา
สายน้ำใหญ่กระหึ่มที่โอบล้อมด้วยขุนเขาอยู่ต่อหน้า ... คิดถึงจริงๆ เชาเชา

อะน่ะ อารมณ์พาไป พูดอะไรได้ยาวๆ อีกแล้วเรา !!!???

Comment : 215

http://www.medformen.comhttp://insureyourcaronline.comhttp://www.treatbacterialinfections.comhttp://www.gettinginsurancequotes.net/http://www.carinsurquote.comhttp://www.mymedsaccess.com