เข้ามาดูกระทู้หน้านี้ ไม่ต้องคาดหวังว่าจะได้
ภาพสวย มุมสวย
เพราะไม่ถนัดในการถ่ายภาพขั้นเทพ
แต่ที่เอามาลง เพราะอยากถ่ายทอดบางอารมณ์...ก็เท่านั้นเอง

ประสบการณ์ในการเดินป่าครั้งแรก ไม่นับขุนตาล เพราะมีใครหลายคนบอกว่ามันแค่เด็ก ๆ
และประสบการณ์ในการเผชิญกับ น้องทาก
ครั้งแรก ยังจำไม่เคยลืมเลือน เพราะมันฝากรอยแผลไว้ 2 แห่ง
หมดเลือดไป 2 ซีซี 55
ก่อนขึ้นไปและระหว่างทางเดิน คิดอยู่ในใจ เหนื่อยมากกกกกกกกกก
จะมาทำไมเนี่ย อยู่บ้านดี ๆ ไม่ชอบ
แต่พอขึ้นไป สิ่งที่รู้สึกกลับแตกต่างสิ้นเชิง
ขอบคุณ สองเท้าที่พาฉันขึ้นไปถึง
ขอบคุณเพื่อนร่วมทางที่คอยเป็นกำลังใจให้ฉันฮึดสู้เดินต่อ
มิตรภาพและน้ำใจ ตลอดเส้นทางเดินมันช่างชุ่มช่ำเหมือนดั่งป่าที่ไปสัมผัสมา ไม่ผิดเพี้ยนเลย
ขอบคุณ ชมไทย
ขอบคุณที่พาฉันไปรู้จักกับสิ่งเหล่านี้...