ประวัติ :
ประจวบคีรีขันธ์ เป็นจังหวัดใน ภาคกลางตอนล่าง ซึ่งมีเขตแดนติดต่อกับภาคใต้
จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ ประจวบคีรีขันธ์เคยเป็น ที่ตั้งของเมืองนารัง สมัยกรุงศรีอยุธยา เป็นราชธานี
แต่ได้ร้างไปเมื่อครั้งกรุงแตก ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ได้ ตั้งเมืองขึ้นใหม่
ที่ปากครองอีรม ชื่อว่าเมืองบางนางรม และในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้รวมเมืองบางนางรม เมืองกุย
และเมืองคลองวาฬ เป็นเมืองประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งแปลว่าเมืองที่มีภูเขาเป็นหมู่ๆ โดยมี
ที่ว่าการเมืองอยู่ที่ เมืองกุยจนกระทั่ง พ.ศ. 2441 จึงย้ายที่ว่าการมา อยู่ที่อ่าวเกาะหลัก
หรืออ่าวประจวบ ซึ่งเป็นที่ตั้งของ เมืองประจวบคีรีขันธ์ในปัจจุบัน
สถานที่ตั้ง
จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นจังหวัดหนึ่งใน 25 จังหวัดภาคกลางของประเทศไทย
อยู่ระหว่างเส้นรุ้งที่ 12 องศา 31 ลิปดาเหนือ เส้นแว้งที่ 99 องศาลิปดาตะวันออก กับ 100 องศา 1
ลิปดาตะวันออก ความยาวจากทิศเหนือจดทิศใต้ประมาณ 212 กิโลเมตร และชายฝั่งทะเลยาวประมาณ 224.8 กิโลเมตร
ระยะทางจากกรุงเทพฯ ตามทางหลวงแผ่นดินสายเอเชียหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม) ประมาณ 323 กิโลเมตร
ใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมง และตามเส้นทางรถไฟสายใต้ประมาณ 318 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 6
ชั่วโมง