แก่งกระจานในวันสายฝนโปรยปราย

สายฝนที่ค่อยๆหล่นลงมาจากท้องฟ้า เม็ดแล้วเม็ดเล่า ท้องฟ้าก็มืดไปด้วยเมฆทะมึน แต่เราชมไทย 14 ชีวิตกำลังจะเดินทางไปเล่นน้ำกันที่ แก่งกระจาน

8.00 น. ของวันที่เราเดินทาง เรานัดหมายกันที่ห้างเซนจุรี่ อนุเสาวรีชัยสมรภูมิ สมาชิกแต่ละคนทยอยมาที่จุดนัดพบ รอลุ้นกันว่าใครจะมาเป็นคนสุดท้าย หวยไปออกที่ หยกผู้ที่เดินทางไกลมาจากภาคอีสาน เพื่อมาร่วมทริปกับเราครั้งนี้ นอกจากหยกที่มาไกล ยังมี น้าป๊อป คนไกลบ้าน ที่มาจากเชียงใหม่ เพื่อมาสนุกสนานกับเรา

รถเริ่มออกจากอนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิแล้ว ภายในรถตู้ซึ่งเหมือนเราเช่าเหมาคัน กำลังพูดจาทักทายน้องใหม่ สมาชิกเก่าเริ่มทำความรู้จักกัน คุณลุง(จำชื่อไม่ได้)คนขับรถ นำเราออกจากกรุงเทพมหานครอันเป็นเมืองหลวงของเรา ผ่านจังหวัดแล้วจังหวัดเล่า จากกรุงเทพ ผ่านมายังสมุทรสาคร สมุทรสงคราม จนมาถึงแยกวังมะนาว นับได้ว่า เราได้ก้าวเข้าสู่จังหวัดเพชรบุรี ซึ่งเป็นที่ตั้งของแก่งกระจาน ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางของทริปนี้ 2-3 ชั่วโมงผ่านไป เราก็มาถึงยัง รีสอร์ทที่เราติดต่อจองห้องพักไว้ เราใช้เวลาในการเคลื่อนย้ายสัมภาระที่ติดตัวมา เข้าสู่ห้องพักไม่มีใครยอมเสียเวลาที่คุ้มค่า บ้างก็พักผ่อนเนื่องจากเพลียมากับการเดินทาง บ้างก็เตรียมตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมลงน้ำ แต่ทุกคนก็มาพร้อมกันที่ห้องโถงหน้าที่พักริมน้ำ บรรยากาศเสียงน้ำที่ไหลผ่าน บวกกับเสียงกรี๊ดเสียงตะโกนจากความสนุกสนานของนักท่องเที่ยวคณะอื่นๆที่เล่นน้ำกันอยู่ มันน่าสนุกชมัด

14 ชีวิตก้าวย่างมาถึงแก่งกระจานแล้ว แล้วจะมีมาอีก 3 ชีวิตที่กำลังจะตามมา แต่เราไม่เคยปล่อยให้เวลาของเราต้องหมดไปโดยไร้ประโยชน์ หลังจากที่เราทานอาหารเที่ยงกันเรียบร้อย แล้วจะทนไหวเหรอกับเสน่ห์ของสายน้ำที่ไหลผ่านต่อหน้าต่อตา คนแล้วคนเล่า ไม่รีรอ เราใช้เวลาไม่นานทุกคนก็ลงไปอยู่ในน้ำหมด โดยไม่ได้สนใจเลยว่าคนที่ตามมาเค้าจะติดต่อใครได้หรือไม่ จะมาถูกหรือป่าว

ตลอดสายน้ำที่ถูกปล่อยเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้าจากเขื่อนแก่งกระจานและให้เกษตรกรได้ใช้ทำกสิกรรมผ่านรีสอร์ทต่างๆที่ตั้งอยู่ตลอดฝั่งแม่น้ำ จะมีเครื่องเล่นต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นกระดานลื่น เชือกเดี่ยวเชือกคู่สำหรับเกาะ หอคอยโหยโหน สะพานแขวน ไว้ให้นักท่องเที่ยวได้เล่นกันโดยไม่มีการแบ่งแยกรีสอร์ท ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีแม้ต่างคนต่างทำธุรกิจแต่ความมีน้ำใจ ที่ดูเหมือนจะเหือดหายไปจากสังคมไทยยังคงมีอยู่กับผู้ประกอบการ เราเริ่มต้นกันง่ายๆ โดยการสนุกยังไงแต่ต้องปลอดภัยไว้ก่อน เสื้อชูชีพครับ ที่คนชมไทยชอบเรียกว่า เสื้อพลีชีพ ( เรียกซะน่าใส่เชียว ) อันนี้แนะนำครับ ว่ายน้ำเป็นหรือไม่เป็นยังไง ถ้าเราไม่ประมาทซะอย่างอย่างไงก็สบายใจไว้ก่อน เราเดินไปจากรีสอร์ทที่เราพักขึ้นไปยังต้นๆสายน้ำ เราเดินกันไป บ่นกันไปด้วยความเจ็บ เนื้อนิ้มๆที่ฝ่าเท้ากระทบกับหินลื้นๆใต้น้ำ มีแผลกันบ้างพอเป็นสีสรรค์ พอไปถึงจุดที่เราจะเริ่มลอยตัวเพื่อให้กระแสพัดเราไป ออกแนวต่อต้านกระแสน้ำไม่ไหวก็ปล่อยให้มันพาเราไป  ระหว่างที่ล่องตามกระแสน้ำเราก็จะคอยสังเกตุรีสอร์ทไหนมีอะไรให้เล่น เป็นการแอบเนียนไปในตัว ไหลผ่านไปเรื่อยๆ เราก็ไปสะดุดใจกับแพไม้ไผ่ ที่ทางรีสอร์ทปลายๆน้ำเค้ามีไว้ให้เล่นฟรี ฟรีครับ แต่ถ้าหายลำละ 3000 บาทค่าปรับ อิอิ ถือซะว่าเป็นคำเตือนละกันครับ เค้าให้เล่นฟรีแล้วก็ช่วยๆดูแลรักษาให้เขาหน่อย พวกเราก็เริ่มปฏิบัติการลากแพโต้กระแสน้ำ มันยากลำบากมากแต่เราก็ช่วยกันประคับประคองมันผ่านไปยังต้นน้ำได้ แล้วเราพึ่งมารู้ทีหลังว่าจริงๆแล้วมันคือเรือดำน้ำแปลงกลายเป็นแพไม้ไผ่ ตลอดเวลาที่นั่งมันไม่เคยได้อยู่บนผิวน้ำที่มันควรจะเป็นเลย 55+ ดำน้ำตลอด  อันต่อมาเป็นการโหนรอกเพื่อกระโดดน้ำวัดใจหลายๆคน แต่ชมไทยเราก็ไม่พลาดต่างก็มาพิสูจน์กันว่า กรุไม่ได้ป๊อดนะ ( ขออภัยกับคำหยาบ ) แต่กว่าจะโดดครั้งแรกกันได้ก็ทำเอาลุ้นตามๆกัน แต่หลังจากนั้นก็ทำเอาสงสารลุงที่คอยเป่านกหวีดเพื่อให้สัญญาณในการกระโดด แทบเป็นลม เพราะขึ้นมากระโดดกันไม่ขาดสายเลย หลังจากโดดกันเป็นที่พอใจกันแล้ว เราก็ล่องตามกระแสน้ำไปเรื่อยๆ จนไปสุดกับเชือก 2 เส้นที่อีกรีสอร์ทเขาไว้ให้นักท่องเที่ยวเล่น แถมได้รับคำเชิญชวนจากพี่ๆคนพายเรือให้ขึ้นไปเล่น แล้วเขาจะมาเขย่าเชือกให้เราตกน้ำ แต่ เหตุการณ์ไม่ได้เป็นเช่นนั้น จากเชือกโดนผูกอยู่เหนือน้ำ  พอชมไทยเรา 10 กว่าคนขึ้นไปอยู่บนเชือกพร้อมๆกัน เชือกกลับจมไปอยู่ใต้น้ำเป็นฟุต พี่คนพายเรือไม่รอช้ามาเขย่าเชือกหวังให้เราตกน้ำกัน แต่เขากลับพลาดท่าตกไปเอง เลยเป็นที่ถูกใจของเรา เราเล่นตรงนั้นสักพักใหญ่เราก็ลาพี่ๆคนพายเรือกลับที่พักด้วยความอ้อนล้า

ตัดมายามค่ำคืนความบันเทิงรอบๆรีสอร์ทเต็มไปด้วยความคึกคักคาราโอเกะของคณะอื่นๆ แต่เราเลือกที่จะสนุกสนานกันด้วยเสียงกีต้าร์เพราะๆจากพี่นุ สาวๆทำกับข้าว หนุ่มๆก็มาคอยช่วยเหลือและขับกล่อมบทเพลง แซวกันนิด หยอกล้อกันหน่อย เพื่อลอทานอาหารค่ำด้วยกันซึ่งจะประกอบด้วยอาหารที่เราสั่งจากรีสอร์ท กับข้าวสำเร็จรูปที่เราออกไปซื้อจากตลาด และพวกปิ้งๆย่างๆที่เรามาทำกันเอง เราทานอาหารกันแบบบุ๊ฟเฟ่ แต่ไม่มีใครขับออกจากโต๊ะเลย ระหว่างนั้นก็จะมีพวกการแนะนำนำตัวกันตามธรรมเนียมปฏิบัติ หลังจากนั้นก็จะเป็นแบบฟรี ใครอยากนอนก็นอน ใครอยากร้องเพลงพี่นุก็พร้อมบรรเลง

เวลา 2 วัน 1 คืน เหมือนจะเร็วไปถนัด สายฝนยังคังโปรยปลายนิดหน่อย แต่เราก็มีนัดกันขึ้นไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่สันเขื่อนแก่งกระจาน เบิร์ด พลขับพาเราออกจากรีสอร์ทไปยังสันเขื่อน อากาศที่กระทบกับผิวหนังทำให้พอรู้สึกว่าหนาวๆเหมือนกัน มีสายหมอกปกคลุม แต่ฟ้ายังคงปิดไปด้วยเมฆฝน  แต่ยังดีที่พระอาทิตย์ยังคงทำงานได้ ถึงแม่จะตอนจ้าแล้วก็เถอะ เราถ่ายรูปเล่น ถ่ายรายการ สัมภาษณ์พูดคุยกันสักพักหนึ่ง เราก็กลับมายังรีสอร์ท ทานอาหารเช้าแล้วก็ เล่นน้ำกันต่อจนถึงเวลาบ่ายโมงที่เรานัดรถตู้ให้มารับเรากลับสู่กรุงเทพมหานคร เพื่อแยกย้ายกันกลับบ้านเตรียมตัวทำงานที่ตัวเองรับผิดชอบกันอยู่

ข้อมูลจำเพาะ

เขื่อนแก่งกระจาน เป็นเขื่อนดิน อยู่ในพื้นที่ของอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี เหมาะแก่การพักผ่อนแบบแค้มป์ปิ้ง หรือผู้ที่ชื่นชอบการตกปลา ก็สามารถเข้ามาตกปลาได้ ลักษณะการพักผ่อนแบบสบายๆ

การเดินทาง

จากกรุงเทพฯ ใช้เส้นทาง ถ.พระราม2 ขับจนมาถึง ตัวเมืองเพชรบุรี ให้ขับเลยต่อไปอีก ประมาณ 10 กม. จะเห็นป้ายเขื่อนเพชร จากจุดนี้เลี้ยวขวา แล้วขับไปตามทางอีกประมาณ 47 กม. จะมีป้ายบอกทางเป็นระยะ ก็จะถึงเขื่อน

รถตู้ จากห้างเซนจุรี่ อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ราคา 200 บาทต่อคน

ขอบคุณที่มาสนุกกัน

ต้นคลองวาฬ