...ผมขอแชร์เป็นประสบการณ์ ถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือในยามที่ยังมีเรี่ยวแรง เพราะไม่รู้วันข้างหน้าจะมีอะไรเกิดขึ้น จะวันนี้จะขอเอาประสบการณ์ต่างๆมาถ่ายทอดให้เพื่อนๆ ที่สนใจเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเพิ่มเติมไว้เรื่อยๆครับเป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วครับว่าอาชีพไกด์ จะต้องมีความรอบรู้ความชำนาญเฉพาะ เพราะต้องมีการเรียนและการสอบถึงจะมีบัตรไกด์ไว้สำหรับประกอบอาชีพได้ แต่เมื่อเราอยากเที่ยว มีการชักชวนเพื่อนแล้วจำเป็นต้องเป็นผู้นำทริปพาเพื่อนๆ คนในครอบครัว หรือเพื่อนที่ทำงานไปเที่ยว เราจะต้องทำตัวอย่างไรบ้าง ผมมีวิธีการยึดหลักง่ายๆ 4 มี ครับ ลองมาดูกัน
มีแรก
1. มีบุคลิกภาพที่ดีและไม่ลืมที่จะเป็นตัวของตัวเอง เพราะระหว่างที่เราไปเที่ยว นำพาเพื่อนๆ ไปเที่ยว เราจะต้องแสดงความเป็นผู้นำ โดดเด่นและน่าเชื่อถือ มีสัญลักษณ์และการแต่งกาย ที่จดจำง่าย เวลาเพื่อนๆ ตามหาเรา ในเวลาต้องการความช่วยเหลือหรือสอบถามข้อมูลต่างๆ จะได้เห็นเราได้แต่ไกล เพื่อนๆจะรู้สึกอุ่นใจเมื่อเห็นเราอยู่ในสายตาตลอด ไม่ได้ทอดทิ้งหรือหนีไปไหน
มีที่สอง
2. มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี การที่ทริปการเดินทางจะราบรื่นตามแผนนั้น จำเป็นมากๆกับข้อนี้ ผู้นำทริปที่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีจะต้องพบปพพูดคุยกับบุคคลที่ไม่รู้จักได้อย่างเป็นธรรมชาติ นอกจากที่เราต้องปฏิสมพันธ์กับเพื่อนในทริปแล้ว เราจะต้องประสานงานกับ คนขับรถ เจ้าของสถานที่ท่องเที่ยว ผู้ประกอบการ เจ้าของที่พัก หรือโฮมสเตย์ แม่ค้า เจ้าหน้าที่ที่ดูแลสถานที่ท่องเที่ยว เจ้าหน้าที่นำทางพาเที่ยว ลูกหาบ และผู้คนอีกมากมายที่มาเกี่ยวข้องในทริปของเราเป็นคนแนะนำ ให้สมาชิกในทริปได้รู้กับกับบุคคลต่างๆ ดังที่ผมได้กล่าวมา และ แนะนำบุคคลเหล่านั้นให้ได้รู้จักเพื่อนๆเราเช่นกันว่าใครเป็นอะไรมาจากไหน เพื่อความอบอุ่นเป็นกันเองในการท่องเที่ยว
มีที่สาม
3. มีความรู้รอบตัว อีกข้อที่จำเป็นนอกจากสถานที่ท่องเที่ยว ที่เราทำการบ้านหาข้อมูลมาไว้แล้วตอนชวนเพื่อนๆ ไปเที่ยว เกร็ดความรู้รอบตัวก็จำเป็นเหมือนกัน เช่น พืช สมุนไพรต่างๆมีสรรพคุณอย่างไร อาหารพื้นบ้านที่นี่มีอะไรบ้าง ตลาดท้องถิ่นมีของที่ระลึกประจำถิ่นอะไรจะซื้อเป็นของฝากได้ ผู้คนมีลักษณะอย่างไร มีเชื่อสาย มีประเพณีวัตนธรรม อะไรบ้าง เกร็ดเล็กๆ น้อยยนี้ นอกจากสนุกกับการท่องเที่ยวแล้วเพื่อนๆยังจะได้ความรู้อีกด้วย
และมีสุดท้าย
4. มีความเป็นนักสันทนาการ อันนี้ใช่เลย นอกจากการเป็นผู้ประสานแนะนำเพื่อนๆให้รู้จักกัน และรู้จักกับผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการท่องเที่ยวแล้ว การเป็นนักสันทนาการก็ควรต้องมีด้วยครับเพราะไม่ว่าทริปเราจะเป็นอย่างไร เกิดอุปสรรค หรือธรรมชาติไม่เป็นใจ ทริปจะต้องสนุกสนานไว้ก่อน ทั้งในรถ ตลอดการเดินทางและที่พักแรม อยู่ที่รูปแบบการเดินทางถ้าไปรถตู้เราก็เตรียมแผ่นเพลง แผ่นหนัง สารคดี เตรียมไว้เปิดตามจังหวะโอกาสเพื่อไม่ให้เกิดความเบื่อหน่าย ถ้าไปรถประจำทางอาจให้เพื่อนๆ จับฉลากที่นั่งว่าใครจะนั่งตรงไหนกับใครตามความเหมาะสม เราอาจแบ่งวิธีการดูแลเพื่อนๆได้เป็นสองวิธีคือ (1) แบบที่เราเอาตัวเราเองเป็นศูนย์กลางและ(2) แบบวิธีให้เพื่อนๆ มีส่วนร่วม ในกรณีที่เพื่อนๆไปกันเยอะการใช้วิธีให้เพื่อนๆ มีส่วนร่วมจะสนุกมาก ในกิจกรรมที่จะทำให้ได้รู้จักกัน เช่น การเล่นจับบัดดี้โดยให้เพื่อนคอยแอบดูแลกัน ไม่ให้รู้ตัวแล้วมีการเฉลยวันสุดท้ายพร้อมมอบของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เป็นของที่ระลึกให้กัน หรือถ้าเวลาไม่พอหรือสถานที่ไม่สะดวกก็ใช้วิธีจับฉลากแลกของขวัญกันไปเลยก็ได้ครับ อีกวิธีหนึ่งเอาตัวเราเองเป็นศูนย์กลาง อันนี้ผู้จัดควรมีของที่ระรึก ของรางวัลเล็กน้อยๆติดตัวไปด้วย พร้อมกับเกมส์ อาจจะเป็นการตอบคำถามจากการเที่ยวเที่ยว หรือเกร็ดต่างๆ ในระหว่างเดินทางก็ได้ครับ ทั้งสองวิธีนี้สามารถผสมผสนานไปในทริปเที่ยวของเราด้วยได้เลย
...หวังว่าทั้ง 4 มี ดังที่ผมได้ยกตัวอย่างนี้จะมีประโยชน์ต่อเพื่อนๆในยามที่ต้องเป็นไกด์ จำเป็นบ้างไม่มากก็น้อย อยู่ที่เราจะไปปรับใช้หรือเสริมวิธีตามประสบการณ์ของแต่ล่ะท่านเอง และ ฝากไว้อีก 1 มี ถึงจะมีไม่ครบที่ 4 มี ดังว่า คือ มีความจริงใจครับ และพบกันในโอกาสต่อไปครับ
เอก ชมไทย
