ม่อนจอง...งามแท้
แม้จะภาพเล็ก หรือภาพใหญ่
สวยตามขนาดที่เห็นกันไป
มองไล่มาเรื่อย
ภาพที่ 14 เดินตามสันเขา...เราสอง
สวยจับใจ แม้จะไม่ใส่สี..ชอบ ชอบ
ลงมาต่อที่ 16
สูงสุดคือจุดหมาย
ลากขาก้าวกันไป
เหนื่อยไหม...ไม่น่าถาม
แต่ถ้าความพยายามคือ...สูงสุดถึงได้
ก้อหายเหนื่อย
ต่อไปเลยดีกว่า ที่รูป 22
ความสุขในชีวิต
มันมีไม่กี่อย่างที่วิ่งมาชนเรา...ว่าไหม
คนชอบตะกาย ชอบถ่ายรูป
ก้อทำตามใจที่หมาย ที่ใจต้องการ
ตามองผ่าน ลั่นชัตเตอร์
น่าจะเป้นอะไรที่สุขใจ
สุดท้าย...
31ถึง 33 ภาพมองไกลทั้งนั้น
แต่ละภาพ มันบรรยายอะไรได้ตามตาเห็น
ชอบทั้ง 3 รุป ชอบจริงๆ
ดีใจครับที่คุณป๊อปมาโพสรูป
ให้ชาวชมไทยได้ประจักษ์ในฝีมือ
ใช่เล่นเลย...แต่ละกระทู้
มีโอกาส คงได้ร่วมสนทนากันครับ
chomthai...i love you
บุญรักษา
ตั้ม