Detail

ก็ช่วงนี้เห็นบอร์นิ่งๆ..ก็เลยของเอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่ดีก่าเหอๆๆ..เชิญชมคร้าบ

เขาหลวงนครศรีธรรมราช ยอด1835 กับเพื่อนๆชมไทย




ก่อนเริ่มเดินทางตาเชาไปส่งน้องๆเพื่อนๆและเหล่าพี่ๆแห่งแก๊งชายดอยที่ปั๊มเจ็ทสมาพราน....



และเราก็มาป๊ะกันกับกลุ่มใหญ่ที่เดินทางมาจากใจกลางเมือง..
แถวๆแม่กลอง...ในปั๊มPTT

ด้วยระยะทางและเวลา...ทำเอาพี่น้องเราหมดสภาพ

Comment : 1

ตัดฉากมาเลยก็แล้วกัน....ที่อช.เขาหลวง
เจ้าหน้าที่ให้รู้และนัดแนะการเดินทางในครั้งนี้...ทุกคนตั้งใจฟังกันอย่างมาก









กางเกงมันจะแตกมั๊ยเนี้ยะ


เด็กเสื้อส้มโดนหลอกให้ขึ้นเขาหลวง


รวมหมู่บันทึก(ส)ภาพก่อนออกเดินทาง


อัดๆกันไปที่จุดเริ่มเดิน

Comment : 2

แล้วก็เริ่มเดินกันไป....
ทางเดินช่วงแรกเป็นทางปูนที่ลาดชันเพราะว่าต้องเดินผ่านสวนของชาวบ้านเข้าไปสู่เชิงเขา



เราสามคนเดินมาถึงกันก่อน....ก็เลยมีสภาพแช่มชื่นกว่าคนอื่นเขา...
แล้วก็เลยเติมพลังกันเลยในช่วงนี้...ด้วยข้าวเหนียวไก่ย่าง


ดูหน้าตาโก๋ดิ...มุ่งมั่นจริงๆ





จากจุดพักกินข้าวเราเดินกันเรื่อยๆ..จนมาถึงขนำ(กระท่อม)...แห่งหนึ่ง...ที่ค่อนข้างชันเลยทำให้เจ้ากอล์ฟ

หมดสภาพ


กระสุนพระอินทร์



ห่ะห่ะห่ะห่ะ...จาแหลกได๊เป่านี่????


ครึ้มตลอดทาง



ข้ามช๊อตมาอีกครั้งเพราะว่าฝนตกลงมาพรำๆตลอดทาง
เลยเก็บกล้องเข้ากระเป๋า+กับทางค่อนชัน..และทากเริ่มมีมาให้ประสบพบเจอกัน
ดั่งสาวแรกรุ่นถูกต้องเนื้อกายชายหนุ่มให้มีสะดุ้งสะเดิด..กันพอประหนึ่งว่าไฟช๊อต
(จกะลังพักแกะทากกันอย่างเพลิดเพลิน)


ค่ำนั้นที่แค้มป์ลานไทร...หลังจากกินและดื่มเรียบร้อยเราก็นั่งเสวนากันอยู่อีกไม่นาน
เพราะว่าต้องพักเก็บแรงไว้เดินในเส้นทางในวันรุ่งขึ้นที่จะชันกว่าอีกมากมายนัก....
คนอื่นๆนอนในเลปที่ผูกไว้ตามยถากรรม..ส่วนตาเขานอนบนดินที่เรียบและหรูข้างๆกองไฟอย่างอุ่นอุรา..โฮ๊ะๆๆๆ




พี่เจ้าหน้าที่ผู้ใจดีและเป็นกันเองมากๆ
พี่นนท์(คนใส่เสื้อ)และพี่นิยม(ไม่ชอบใส่เสื้อ)




"เราพร้อมจะออกเดินทางกันแล้วนะคะ"
นู๋ทราย...ผู้ถูกหลอก...กับเป้ใบใหม่ที่ทางคณะจัดทำให้


จากที่พักเราเดินสู่ทางที่สูงชันเข้าไปเรื่อยๆเลียดเลาะดงทากและก็ได้พอกับหุบมหาส์สดำ...
ที่เรียกเป็นหุบเพราะว่า..จากที่ๆเรายืนอยู่มีลักษณะเป็นหน้าผาดินตัดตรง90องศาเป็นร่องเหวลงไป...กลุ่มมห

าส์สดำอยู่ในหุบแหละพี่น้อง


พักกันอีกทีก่อนที่จะออกเดินต่อ

Comment : 3

เริ่มออกเดินมือก็เริ่มสั่น





ถึงมันจะสั่นแต่ก็จะเก็บเอาไว้ให้ได้มากที่สุด











สหบาทา












ประชากรเห็บสายพันธุ์ไหนก็ไม่รู้....แต่คันมากๆ..โดนไปเต็มๆ



จากที่ๆเราหยุดพัก..ผมลงไปที่แหล่งน้ำก็พบกะบรรยากาศงามๆแบบนี้


พี่นนท์กรอกน้ำ





พักกินข้าวและ แกะทาก






แค้มป์บนยอดเขาหลวง ลมแรงมากๆ








ฟ้าเริ่มเปิดบ้างแล้ว...เย้ๆๆๆ


พี่นิยมกลับจากส่งแฟ็ก ถึงกับดีใจจนออกอาการ


รูปสุดท้ายก่อนทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวจะมืดไปหมด
ลมแรงคาดเดาทิศทางไปไม่ได้เพราะว่า..มันมาทุกทางเลย
ก็นั่งอัดสุราจนหมดและเสวนาไปเรื่อย....
หลังจากดีกรีได้ที่....ตาหนูก็


หิว!!!!


จนปากห้อย


รุ่งรางความงามไม่สร่างซา


ที่แห่งนี้...อบอวนไปด้วยความอบอุ่น..(เพราะนั่งเบียดๆกัน)
และที่ตรงนี้..ตาเชาพี่หนู..และอมหมี่..ใช้เป็นที่พักกายเมื่อคืนที่ผ่านมา(นอนกะดินอีกแว้วว)
และแม้ละนอนกับพื้น..แต่กลับอุ่นกว่าพวกนอนเปลอีกนะเอ้าท์


มื้อเช้าเราได้แค่กินกาแฟและน้ำต้ม...เพราะเราก่อไฟไม่ได้..และลมแรงเกินไปสำหรับการทำอาหาร..ก็เลยรีบเก็



ยของและลงจากยอดให้เร็วที่สุด






รวมหมู่กันสักนิด..แต่ขาดน้าป๊อบเพราะว่าแกล่วงหน้าไปก่อน..ประมาณ5นาทีก่อนหน้าแล้ว


จากยอดเขา.เรากลับมาตรงจุดที่พักกินข้าวกลางวันกันเมื่อวานนี้
โดยรวบ2มื้อเข้าเป็นมื้อเดียวกินแบบเขียมสุดๆ.
.เพราะว่า..พวกเราลืมบริหารการกินที่มีคุณภาพไป..เลยต้องอดๆอยากๆในมื้อแบบนี้


น้ำใจและมิตรภาพแห่งการแบ่งปันก็เริ่มต้นขึ้น...
จากข้ามต้ม2หม้อสนาม...แบ่งกันกิน17คน...
หมูหยอง1จาน..
กุ้งหวาน1ถุง...
ปลาหมึก1ถุง
ข้าวอีกคนละไม่กี่ช้อน



ทำให้มิตรภาพตราตรึง


กับกลุ่มคนเหล่านี้......

ที่นี่...
เขาหลวงนครศรีธรรมราช

ขอบคุณเพื่อนพี่น้องที่ร่วมทริปทุกๆคน
ขอบคุณพี่นิยม+พี่นนท์..ที่เป็นธุระและเป็นห่วงในความปลอดภัย
ขอบคุณพี่ดร...ที่พาพวกเราเดินทางอย่างปลอดภัยบนเส้นทางกว่า1,600กิโลเมตรจากเมืองฟ้าอมรทั้งไปและกลับ
ขอบคุณเจ้าท๊อป...ที่ทำให้เกิดกรณีพิเศษที่ทำให้เจ้าหน้าที่ทางโน้นวิ่งวุ่นกันทั้งหน่วย

แล้วเราจะกลับไป...อีกหลายๆครั้ง...เขาหลวง...นครฯ
The End




ความเดิมจากกระทู้นี้
http://www.212cafe.com/freewebboard/view.php?user=chomthailand&id=702

และกระทู้นี้
http://www.212cafe.com/freewebboard/view.php?user=chomthailand&id=705