กาลครั้งหนึ่ง ยังไม่ค่อยนานเท่าไร (ไม่นาน...แต่ไม่มีใครจำได้แล้ว...ดองซะเค็มปี๋) เข้าเรื่องต่อ
หลังจากที่ใครต่อใครต่างก็มุ่งหน้าเข้าร่วมการรวมตัวครั้งประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า
ชมไทยปาร์ตี้ครั้งที่5
ผมเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่เดินทางเข้าร่วมด้วยมุ่งหน้าทิศตรงกันข้ามกับผู้คนส่วนใหญ่..จากชุมแพรถโล่งตลอด
จึงได้ทราบข่าวอันน่าตื่นเต้นจากเพื่อนๆว่า รถติดครั้งมโหฬารตั้งแต่ออกจาก กทม. แถมท้ายเพื่อนบอกว่า
หิวมาก เบื่อๆๆๆ อยากกลับกรุงเทพฯแล้ว...ทำให้สมาชิกหลายคนเดินทางมาถึงล่าช้า มาติดตามความล่าช้ากัน
(ผมเองก็ล่าช้าที่กว่าจะมาโพสต์) ...มาสายเสมอ..แต่ก็มานะ