ไปปายทริปนี้
มีกัน 3 คน
หญิง2 ชาย1 เหมือนซึ่งละครน้ำเน่า
แต่คงมองชู้สาวไม่ได้
เพราะ 3 สหาย เป็นได้แค่...พี่น้องกัน (มั๊ง)
ปาย เมืองเล็ก
แต่ชื่อเสียงกระจายไปทั่ว
ทั้งรถยนต์ส่วนตัว รถทัวร์ รถไฟ
ต่างก้อไปย่างเหยียบเมืองปายกันทั้งนั้น
รั่วกันไม่ยั้ง
ทั้งกล้องเล็กกล้องใหญ่
กล้องใคร กล้องมัน
เป็นข้อดีอย่างหนึ่งของ...กล้องดิจิตอล
ยิงได้ตามอำเภอใจ
ใครจะไปเหมือนกล้องฟิลม์ที่เริ่มหมดยุคไป
กว่าจะกดได้ เล็งแล้วเล็งอีก...
เสียดาย...ถ้าถ่ายออกมาไม่ดี
ผิดกับท่านพี่ดิจิตอล
ไม่ดี...กรูกดใหม่
แถมได้ดูไฟล์ภาพ ณ บัดนั้น
โลกมันก้าวไปไกล จนคนเริ่มก้าวไปไม่ทันจริงๆ
รูปสวยหลายรูปเลยเปิ้ล
เพราะอนุภาพ 400D และมุมที่เปิ้ลเลือกหา
แปลกตาด้วยสีที่เข้มแปร่ด
Photoshop ล้ำหน้าไปไกลดีแท้
รูปที่ 22 เก๋ไก๋ดี
รูปที่ 31 ก้อสีสวย คมชัด เห๊นแล้วอยากดอมดมดูบ้าง
แต่...
บรรดารูปเด็กแว๊น เด็กสก๊อยนี่สิ
ปูนนี้ยังทำกันไปได้เน๊อะ
มีความสุขกับเส้นทางที่เดิน
เพลินกับใจที่มีให้...ธรรมชาติ
Chomthai...i love you
บุญรักษา
ตั้ม