ทริปได้คุยไว้กะพี่นัน ตั้งนานหลายอาทิตย์ แตะก็ยังไม่แน่ใจว่าจะไปได้รึเปล่าว แต่สรุปสุดท้ายก็ได้ไป
ดั่งใจหวัง
ครั้งนี้มีอะไรให้ประทับใจหลายอย่าง แช่นนนนน
1.ได้เจอ"คนใจ" หรือว่ามันเพี้ยน ตอนนี้ก็ยังแยกกันไม่ออก ฮ่าๆๆๆๆ
2.รถตู้ที่นั่งมาจากสายใต้ใหม่มาลงที่หมอชิต คนขับชมช้านนน ว่าสวย แหะๆ
เริ่มต้นด้วยจ่ายตังซื้อตั๋วขึ้นรถตามปกติ คนขับก็บอกให้ป้อมนั่งหน้า ป้อมก็เอากระเป๋าเป้มานั่งกอดไว้
เพราะกลัวคนอื่นจะมานั่ง นั่งสักพักก็ได้เวลารถออก
คนขับรถตู้ : น้องกระเป๋าเอามาวางไว้ข้างๆก็ได้ ไม่หนักเหรอ ((พูดภาษาอีสาน))
ป้อม : ก็กลัวพี่จะเกะกะ ((แก้ตัวเพราะเสียงพี่ท่านดังมาก))
คนขับรถตู้ : น้องไปเที่ยวไหนล่ะ ? ถามโน่น ถามนี่ ไปเรื่อยๆ นานสักพักหนึ่ง
ป้อม : ตอบโน่น ตอบนี่ ตามพี่ท่านเค้าถาม จนมาถึงคำถามที่ว่า
คนขับรถตู้ : น้องตอนนี้ใช้"นาย" หรือว่า "นางสาว" ล่ะ
ป้อม : ((คิดในใจคงพูดเล่นน่ะ)) ใช้"นาย"พี่
คนขับรถตู้ : ทำไมไม่เปลี่ยนมาใช้"นางสาว"ล่ะ เด๋วนี้เค้าให้เปลี่ยนกันได้แล้วนะ
หน้าตาก็สวยเหลี่ยนได้แล้วหล่ะ((พูดย้ำสักสองสามรอบ))
ป้อม : เฮ้ย !!!! พูดจริงหรือว่ะเนี่ย ((โหมันแยกยากขนาดนั้นเลยเหรอกรู))
จากนั้นป้อมก็ไม่สนทนาใดๆต่อ แล้วยังมีหน้าให้เราบอกเด็กปั๊มว่าให้เติมน้ำมันให้ด้วย
แล้วก็ยื่นคูปองเติมน้ำมันให้ป้อม แล้วบอกว่าขอใบเสร็จด้วยนะ
ดูม๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน