เวลา...ทำให้เรามองโลกกว้างขึ้นและทำความรู้จักกับสิ่งรอบข้างมากขึ้น....บางทีก็ทำให้เราห่างหายไปบ้าง
..แต่ไม่นานเราก็มานั่งคิดถึง
วันเก่าๆ บรรยากาศเก่า ๆ ได้เสมอ
วันนี้มีโอกาสได้นอนพักผ่อนที่บ้าน ตื่นตอนเช้า สูดบรรยากาศบริสุทธิ์อีกสักที.....
เสียงประตูดังเอี้ยดอ้าด...พาทำให้เราอยากกลับไปนอนอีกสักครั้ง
แต่ได้เห็นภาพข้างหน้า อดใจไม่ไหวที่จะขอสูดให้ชื่นปอด...
เฮ้ย หมอก หนาวแล้วเหรอนี่ ......ฉันดีใจพร้อมปรบมือเปาะแปะ...
...หมอกกำลังอวดโฉม ขาวอวบให้ฉันได้เห็นอีกครั้งหลังจากที่รอเวลานี้มานานหลายเดือน...
ภาพเป็นภาพถ่ายบริเวณในบ้าน ไว้จะเอาหลายๆ ที่ หลายๆ ภาพ หลายๆ
ประทับใจในมุมมองของลำปางมาให้ชมกันอีกค่ะ
ไม่ได้หายไปไหน แต่ใครจะรู้บ้างฉันแอบเกาะหัวใจของชมไทยไว้ตลอดเวลา...มีโอกาสคงได้เจอกันค่ะ