Detail

ทริปนี้เป็นทริปนึงที่สนุกสนานมาก เพราะถือเป็นทริปมหาชนทริปนึง มีผู้คนมากกมายที่ไปกับเรามากกว่า 40
ชีวิต ....แต่ที่รู้จักกันมี 6 คน (หมิว ป้าแขก นัน จอย พี และแอร์) คนอื่นไม่รู้จักอ่ะ

Comment : 1

เนื่องจากทริปเราเป็นทริปมหาชน ดังนั้นสมาชิกทีไปล้วนมาจากทุกสารทิศ แต่ละหมู่บ้าน จังหวัด
ภูมิภาค
แต่ละประเทศ และแต่ละโลก ในฐานะที่เรารู้จักกันแค่ 6 คน
เราจึงตกลงกันว่าจะเดินทางด้วยรถตู้ไปลงลาดหญ้านัดกันตอน 7 โมงเช้า

เวลาตี 5.45 เสียงโทรศัพท์ดังมา
กริ้ง...กริ้ง... (เสียงโทรศัพท์โครตเชยเลย)

หมิว : ฮัลโหล..(เสียงงัวเงีย)
ป้าแขก : ตืนรึยัง
หมิว : ทำตาตืนโดยทันที ตื่นแล้วๆๆๆ รีบลุกขึ้นแปลงฟัน ล้างหน้า น้ำไม่อาบ เพราะกลัวแต่งหน้าไม่ทัน
ตายล่ะหว่ากว่าจะทาแป้ง แต่งหน้า ดัดขนตา ปักมาสคาร่า ทาลิป ตายๆๆๆ ทันมั้ยเนี้ย
รีบโกยเครื่องสำอางทั้งหมดไปแต่งบนแท็กซี่.....

เวลา 6.45 ถึงหน้าโรงแรมรัตนโกสิน สมาชิกเริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ ค่ารถไปถึงฃลาดหญ้า 120 บาท
เราต่างตกลงกันว่าเราจะเก็บค่าทริปแพงหน่อย จึงเก็บเต็มอัตราจำนวน 500 บาทขาดตัว เหลือคืน
และห้ามเก็บเพิ่ม

Comment : 2

ด้วยความที่กลุ่มเราทั้ง 6 คนเป็นกลุ่มใหญ่ที่สุดในรถ เพราะในรถมีผู้โดยสาร 8 คน
ดังนั้นเราจึงเข้าทำการยึดรถคันนั้นโดยทันที ทั้งนินทา เฮฮา ตลอดทาง
(ใครไม่อยู่ในที่นั้นเรานินทาหมด โดยเฉพาะประธานเวป และคนที่ไปทริปอยุธยา สงสัยจะจามทั้งวัน อิอิอิ)

เราทำเสมือนเราไปรถส่วนตัว มีการจอดแวะให้เข้าห้องน้ำ และจอดซื้อของเป็นระยะๆ

Comment : 3

ถึงตลาดลาดหญ้าประมาณ 10 โมง
เมื่อลงรถทุกคนต่างจับจ้องและฝากความหวังอันสูงสุดในชีวิตไว้ที่ป้าแขกคนเดียว

นัน : ป้า..ลุงที่เค้าขับรถขึ้นห้วยขมิ้นเค้าชื่ออะไรอ่ะ
ป้าแขก : ไม่รู้
หมิว : แล้วป้ามีเบอร์ลุงมั้ยอ่ะ
ป้าแขก : ไมมี
จอย : แล้วปกติลุงเค้ามาวันไหนอ่ะ
ป้าแขก : ไม่แน่ใจ
พี : แล้วลุงเค้าจอดรถไว้ตรงไหนอ่ะ
ป้าแขก : ไม่มั่นใจ

เมื่อเราได้ข้อมูลในการเดินทางไปห้วยแม่ขมิ้นจากป้าแขกอย่างครบถ้วนแล้ว
เราจึงออกเดินทางตามหาลุงคนนั้นโดยทันที

...โดยเริ่มจากการกางแผนที่ของตลาดลาดหญ้า หาไปทีละตารางเมตร..

Comment : 4

แต่เดชะบุญ หรือานิสงค์ผลบุญที่ลูกช้างได้ทำมาแต่ปางก่อน มีพี่คนนึงมาถามว่า เราจะไปไหนกัน
เราชักไม่แน่ใจ กลัวว่าเค้าจะมาหลอกเราไปขายหรือไม่

ป้าแขก : ลุงคนนั้น คนที่ขับรถส่งผักอ่ะ เค้าไม่มาหรอ
พี่คนนั้น : ลุงเค้ามาวันอาทิตย์ แล้วพวกน้องจะไปไหนเนี่ย
นัน : ไปห้วยแม่ขมิ้นคะ
พี่คนนั้น : ก็นี่แหละ รถพี่เป็นรถรับส่งไปห้วยแม่ขมิ้น

จึงได้ความจากพี่คนนั้นมาว่า ในยุคปัจจุบันมีรถรับส่งขึ้นห้วยแม่ขมิ้นทั้งหมด 8 คัน ราคาคนละ 140 บาท
ถ้าคนเยอะเค้าก็ออกเลย สำหรับเรา 6 คน พี่เค้าบอกว่าออกได้เลย
....แต่เราหยิ่ง เราเลยขอไปกินข้าวและซื้อเสบียงก่อน ด้วยเกรงว่าอาหารข้างบนมันจะแพง...

Comment : 5

อาหารมื้อสายๆเที่ยงๆของเรา คือ ก๋วยเตี๋ยวหมู

Comment : 6

จากนั้นเราก็แวะซื้อของกินเล็กๆน้อยๆ เพื่อติดมือขึ้นไปกินข้างบน

เช่น ทุเรียน 3 โล เงาะ 4 โล ขาหมู พะแนง แกงคั่ว เป๊บซี่ 1 ลิตร

Comment : 7

เอ้อ..ลืม มีเพื่อนสาวโผล่มาด้วย

Comment : 8

นี่เป็นอาหารว่างกินรองท้องของพวกเรา

Comment : 9

จากนั้นเราก็เตรียมขึ้นรถ เพื่อเดินทางต่อไปยังน้ำตกห้วยแม่ขมิ้น สำหรับรถมีแคปหน้า 2 ตอน
นั่งหน้าสบาย เราจึงให้ผู้ชราภาพทั้งหลายไปนั่งข้างหน้า ส่วนเราเป็นเด็กแว๊นส์อยู่ข้างหลัง

....โอ๊ย....แล้วหมิวจะไหวมั้ยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยย

Comment : 10

ถนนที่ไปวิวทิวทัศน์สวยงาม แต่ทางเข้าค่อนข้างลำบาก มีทั้งลูกรังและหลุมบ่อ

Comment : 11

ดูเส้นทางช่างหฤโหดจริงๆ ฝุ่นตลบ

Comment : 12

อีกทั้งฝนก็ตกหนักลงมา ดูสิว่าหมิว สาวน้อยน่ารัก บอบบางของเรา
และสมาชิกจะอยู่ลำบากยากเข็ญขนาดไหนเนี่ย ชีวิตของเธอต้องสู้จริงๆ
เธอจะสวยได้มั้ยในสถานการณ์ที่ย่ำแย่และคับขันขนาดนี่......

Comment : 13

เอ่อ...เอ่อ...เธอก็ยังสวยได้อีกเนอะ....

Comment : 14

ถึงแม้ฝนจะตกกระหน่ำขนาดไหน หมิวก็ไม่กลัวอยู่แล้ว อิอิอิ

Comment : 15

วิวสองข้างทางพาพวกเราเพลิดเพลินดีจริงๆ จนไม่นึกว่าจะถึงเร็วขนาดนี้ ระยะทางประมาณ 110 กิโล
เราไปถึงที่น้ำตกประมาณบ่าย 2 เราจึงส่องหาทำเลในการตั้งถิ่นฐานดดยทันที
...และเราก็มองเห็นทำเลเหมาะ ซึ่งไม่มีใครจับจองเลย ทั้งๆที่เบื้องหน้าเป็นจุดชมวิว
เบื้องหลังเป็นน้ำตก โห...วิว สวยๆขนาดนี้ทำไมไม่มีใครไปกางว่ะ เราเดินไปดูเพื่อความแน่ใจ
เออ..มีแต่เต้นอุทยานที่ว่างเปล่า เสมือนเป็นที่พักเต้นท์ ไม่มีใครกางจริงๆด้วย

..พวกเราต่างกระหยิ่มยิ้มย่องในใจว่าเราโชคดีที่ได้ทำเลดีขนาดนี้ ฮึ ฮึ
(เดี๋ยวก็จะรู้ทีหลังว่าทำไม)

Comment : 16

และงานหลักของเรา คือ วางของทั้งหมดแล้วรีบไปถ่ายรูปในทันที

Comment : 17

ทนดูไปก่อนล่ะกัน อย่าเพิ่งอ๊วก...

Comment : 18

มองลงไปเบื้องล่างเห็นบ้านหลังนี้ตั้งตระหง่านอยู่ข้างล่าง วิวตรงนี้ช่างสวยงามนัก
มองเห็นทิวทัศน์ทั่วไปหมด (แต่ในใจยังสงสัยว่าทำไมไม่มีใครมากางเต๊นท์ว่ะ)

Comment : 19

หญ้าที่นี่เขียวขจี..

Comment : 20

นี่คือ วิวเบื้องหน้าของเรา คิดดูว่าเปิดเต้นท์ออกมาเจอวิวนี้เลยอ่ะ สุดยอดป่าวล่ะ
(แต่ทำไมไม่มีใครว่ะ)

Comment : 21

อีกสักรูปเพื่อให้เห็นความสวยงาม (ของนางแบบ)

Comment : 22

มีนางแบบคนอื่นมั่ง

Comment : 23

หลังจากที่เราถ่ายรูปกันจนเหน็ดเหนื่อยแล้ว เราจึงกินอาหารรองท้องก่อนไปลงเล่นน้ำ...

Comment : 24

หลังจากอิ่มหนำสำราญแล้วเราก็...ก็...ก็.....ถ่ายรูปกันต่อ

5 สาวแสนซน สไปร์ทเกลิล......

แต่ดูๆไปก็เหมือนคณะ ส.ว. นั่งรอรดน้ำดำหัวเลยว่ะ
แต่ดูๆก้อสวยเนอะ เพราะมีหมิวไง
ค่าเฉลี่ยความสวยถึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน อิอิอิ

Comment : 25

เราถ่ายทำเบื้องหลังกันบ้าง

Comment : 26

หลังจากที่เราถ่ายรูปกันมาบ้างเล็กน้อย....เราจึงจัดแจงกางเต๊นท์กัน
เพื่อจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าไปเล่นน้ำ

Comment : 27

แท่น..แทน..แท๊น...นี่คือชุดเล่นน้ำ collection หน้าฝน
โดย ดีไซน์เนอร์ชื่อดังจากแพริส....

Comment : 28

ถ่ายด้านหลังเต๊นท์บ้าง...

Comment : 29

วันนี้เราตั้งใจจะเริ่มที่ชั้น 4 ลงไปยังชั้น 1 เพราะน้ำตกมีทั้งหมด 7 ชั้น กะจะไปเล่นกันชั้นที่ 1

Comment : 30

เนื่องจากเราเป็นวัยที่เพิ่งแรกแย้ม จึงทำให้เราสดใสกันไป
ระหว่างทางเดินเราจึงทำตัวสดใสไปตลอดทาง

Comment : 31

นี่ก็สดใสสมวัยเช่นกัน

Comment : 32

ยังไม่ลงน้ำ แอ๊ปๆ ถ่ายกับป้ายไปก่อน

Comment : 33

มีเพื่อนสาวรุ่นราวคราวเดียวกันมาแอ๊ปถ่ายด้วย

Comment : 34

ระหว่างเดินไปชั้น 1 เราชมน้ำตกไปเรื่อยๆ เส้นทางน่าเดินมาก ไม่ร้อนเลย

Comment : 35

ถ่ายบนโขดหินเหนือน้ำ สวยเนอะ...

Comment : 36

เพื่อนสาวอีกคนทนไม่ไหว..มองรูปการณ์แล้วท่าทางจะสวยงาม รีบกระโจนตามมาถ่ายในทันที

Comment : 37

และนันนี่ก็รู้หน้าที่ กระโจนกลับไปถ่ายรูปตามหน้าที่โดยทันที

(เชอะ.... เป็นแค่ตากล้องบังอาจมาเทียบชั้นนางแบบอย่างเราได้ไง)

Comment : 38

ลงเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน

Comment : 39

แล้วเราก็ทนไม่ไหว ....ต้องเปลี่ยนใส่ชุดว่ายน้ำทูพีช Collection ใหม่ล่าสุดในปีนี้โดยทันที

..จากการดีไซค์ชุดว่ายน้ำที่วาบหวิว ทำให้เห็นความเซ็กซี่ของนางแบบทั้งสองได้เป็นอย่างดี....

Comment : 40

เซ็กซี่ขนาดนี้ต้องถ่ายประชันกับปฏิทินแม่โขงปีนี้ซะหน่อย
(ปฏิทินยาดอง)

Comment : 41

ชุดว่ายน้ำที่ดีไชน์พิเศษ เมื่อลอยน้ำจะปรับสภาพเป็นศูนย์ยากาศทันที ทำให้ลอยน้ำได้
กระชับและไม่จมน้ำ....
...โอ้วววววว ของเค้าดีจริงๆอ่ะจอร์ด โทรมาวันนี้แถมฟรีหมวกอาบน้ำ 1 อัน โทรเล้ย.....

Comment : 42

ตากล้องทั้งหลายต่างทำหน้าที่เป็นอย่างดี

Comment : 43

เมื่อหมดหน้าที่แล้ว นางแบบจึงอนุญาติให้ตากล้องลงไปเล่นน้ำได้

Comment : 44

เตรียม..ระวัง....

Comment : 45

โดดเลย...................

Comment : 46

หลังจากเล่นน้ำกันจนเพลิน แหงนหน้าขึ้นมาอีกที พระอาทิตย์จะตกดินซะแล้ว
จึงต้องรีบเนื่องจากยังไม่ทำอาหารสำหรับดินเนอร์กันเลย

Comment : 47

บรรยากาศยามเย็น...แสงแดดอ่อนๆตอนพลบค่ำ

ระหว่างทำอาหารก็มีเสียงดันตรีขับกล่อม

ตั๊บแก๊....ตั๊บแก...ตั๊บบบบบบแก

นัน : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หมิว : นัน แกกลัวอะไรว่ะ แค่ตุ๊กแกตัวเดียวเอง
พี : (รีบส่องดู) เอ้อมันอยู่ตรงที่ผมปลูกแปลพอดีเลยพี่
จอย : แต่กลัวว่ามันจะมีหลายตัวนะสิ
หมิว : เออว่ะ..เผื่อเรานั่งๆอยู่มันตกใส่หัวเราทำไงว่ะ

ตอนนนั้นพวกเราต่างคิดวิธีแก้ปัญหาเรื่องตุ๊กแกกันไม่ตก เรากลัวว่ามันจะมีหลายตัว และแล้ว
จอย : เอางี้..เรากางเต๊นท์แล้วไล่ตุ๊กแกเข้าไปอยู่ในเต๊นท์ให้หมด
หมิว : เออ..ใช่ๆแล้วเราก็นอนข้างนอกเฝ้าตุ๊กแกไม่ให้มันออกมานอกเต๊นท์
พี : พวกพี่ลำบากเกิ๊น.....มันยากนะพี่ เอางี้ เดี๋ยวคืนนี้ผมจะนอนเฝ้าตุ๊กแกตัวนี้ให้ไม่คลาดสายตาเลย
นัน : ดีๆ อย่าให้มันหายไปไหนนะ ชั้นสยอง

Comment : 48

และในคืนนั้น บรรยากาศมันก็ช่างวังเวงใช้ได้เลย เราจึงบิ้วตัวเองด้วยสไปร์ 5 ขวด
พร้อมกับเปิดทรานซิสเตอร์ที่นำมาขับกล่อม บรรยากาศดีจริงๆ
และในค่ำคืนนั้นเราก็มีโอกาสได้รู้จักชายใจดีคนหนึ่ง(พี่ฐิติ) ซึ่งมีน้ำใจกับพวกเรามาก

เนื่องจากเราไปกัน 6 คน แต่เต๊นท์เราเอาไปเพียง 2 เต๊นท์เล็กๆ
พี่ฐิติ : น้องๆ มากันหลายคน ย้ายเข้าไปนอนเต๊นท์พี่ก็ได้นะ
(เพราะพี่เค้าเช่าเต๊นท์อุทยานเต๊นท์มันใหญ่มาก) เดี๋ยวพี่จะไปย้ายนอนเต๊นท์น้องเอง
นัน : ไม่เป็นไรคะพี่พวกเรานอนได้
พี่ฐิติ : ไม่เป็นไร พี่มาคนเดียวนอนเต๊นท์เล็กได้
จอย : จะดีหรอพี่
หมิว : เอางี้แล้วกัน...พวกหนูไม่อยากจะเอาเปรียบพี่ เดี๋ยวพวกหนู 5 คน จะย้ายเข้าไปนอนเต๊นท์พี่
แล้วหนูยกเต้นท์ 2 หลังนั้นให้พี่นอนคนเดียวเลย....
จอย : แล้วพี่เค้าจะนอนไงว่ะ เต๊นท์ตั้ง 2 หลัง
หมิว : อ้าวก็ช่วง 4ทุ่ม-ตี 2 นอนเต๊นท์นึง แล้วตี 2 ถึงเช้าก็ย้ายไปนอนิกเต๊นท์นึงไง
พี : งั้นก็ให้ผมไปนอนอีกเต๊นท์ก้อได้นะพี่
นัน : ไม่ได้เพราะคืนนี้ แกต้องนอนเฝ้าตุ๊กแก

**สงสัยจะด้วยความมีน้ำใจและเกรงใจผู้อื่นของพวกเรานี่เองที่สร้างชื่อเสียงให้กับชมไทย
จึงทำให้พี่เค้าสนใจที่จะมาท่องเที่ยวกับเรา จริงมั้ยคะพี่
....แต่ด้วยความละอายใจ เกรงใจ และเกรงกลัวต่อบาป ซึ่งพี่เอกได้สั่งสอนพวกเราไว้เป็นอย่างดี
เราจึงยอมนอนเบียดกัน แทนที่จะเอาเปรียบผู้อื่น (ป่าวหรอก ป้าแกดั้นเข้าไปนอนในเต๊นท์เราก่อนซะงั้น
อิอิอิ) ****

Comment : 49

เต๊นท์ของเรา...

Comment : 50

เมื่อคืนฝนตกหนัก ตื่นเช้ามาเราจึงพบกับอากาศที่สดใส (มั้ง..เพราะหมิวตื่นสาย)