Detail

หลังจากที่ "3 คืน 4 วัน เหมันต์นี้ไม่มีเธอ ภาค 1: แม่ฮ่องสอน ตะลอน สู่ปาย"
ได้ออนบอร์ดไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ก็มีเสียงเรียกร้องจากเพื่อนๆ รวมถึงบรรดามิตรรักแฟนเพลงเข้ามาเยอะมาก
ทุกคนต่างเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ภาค 2 จะได้ออนบอร์ดซักที

เฮ้อ! ฉันก็ยุ่งแสนยุ่ง จนคิดว่า อาจจะไม่ได้ทำภาค 2 ต่อซะแล้ว
แต่ด้วยความที่ทนเสียงรบเร้าจากผู้เฝ้าชมทั้งหลายไม่ได้ เลยต้องมานั่งอัพรูปวันนี้ ^ ^

ภาคที่แล้ว เราจบกันที่ "ปาย" ภาคนี้เรามาเริ่มต้นกันใหม่ที่ "ห้วยน้ำดัง"
นะคะ...

วันจันทร์ที่ 5 มกรา เราตื่นกันแต่เช้ามืด อาบน้ำแต่งตัว (มีบางคนไม่อาบด้วย ใครรู้ตัวยกมือขึ้น!!
ฮา...) ประมาณ 6 โมงเช้า เราก็ออกเดินทางไปชมทะเลหมอกที่ห้วยน้ำดัง
อยากจะไปให้ทันแสงแรกของดวงอาทิตย์อยู่อ่ะนะ แต่ว่า....

Comment : 1

"แต่ว่าอะไรเหรอ?" มีเสียงกระซิบถามเข้ามา

"แต่ว่าพวกเราไปไม่ทันอ่ะสิค๊า... ถามด้ายยย"

เรานั่งรถไปค่ะ ไม่ใช่เครื่องบินไอพ่น ก็เลยไปถึงประมาณ 7 โมงเช้า
พระอาทิตย์ก็เป็นอย่างที่เห็นนี่ล่ะค่ะ อุอุอิอิ ^ ^

Comment : 2

แช๊ะๆๆ เสียงกดกล้องดังระรัว...!!!

ดาราหน้ากล้องโพสท์ท่าอย่างคล่องแคล่ว แทบไม่ต้องให้ผู้กำกับและตากล้องอย่างฉันบอก แต่เอ...
ทำไมไม่ยอมมีใครเสนอตัวมาถ่ายรูปให้ฉันมั่งเนี่ยยยยย แง๊ๆๆๆ (ร้องไห้กาซิกๆๆ น้อยใจแล้วน๊า)...

หลังจากที่เป็นดาราหน้ากล้องจนเหนื่อยแล้ว เพื่อนร่วมก๊วนก็แยกตัวไปหาอะไรอุ่นๆ ดื่ม ส่วนฉัน...
ยังยืนสงบนิ่ง มองภาพอันสวยงามเบื้องหน้าต่อ

ธรรมชาตินี่ก็ช่างรังสรรค์ปั้นแต่งเนอะ? บนยอดเขาที่สูงเกินเอื้อมเช่นนี้ กลับมีสิ่งสวยงามซ่อนเร้นอยู่
อยากรู้จัง... ท่ามกลางทะเลหมอกจะมีอะไรอยู่น๊า?

แล้วท่ามกลางทะเลใจของคุณล่ะ... มีสาวๆ อยู่กี่คน? พอจะมีที่ว่างเหลือให้ฉันบ้างมั๊ย?

เฮ้อ! (ถอนหายใจ 1 เฮือก เหมือนจะรู้คำตอบอยู่ในที) ไปหากาแฟร้อนๆ ดื่มย้อมใจดีกว่า (ฮ่วย!
นึกว่าวิสกี้หรืองัย ;-P)

Comment : 3

หยดน้ำที่พร่างพราวบนดอกไม้ มองไกลๆ ฉันนึกว่าเป็นประกายเพชร ด้วยความที่มันช่างสวยสดงดงาม
จนวาบเข้าสู่ตาฉัน

นี่กระมังที่เค้าบอกว่า... มนุษย์เราชอบให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆ

ทั้งๆ ที่ตาก็มองเห็นว่ามันเป็นเพียงแค่หยดน้ำ แต่ใจกลับเติมคำว่าคุณค่าลงไปให้สวยงามดั่งเพชร...

Comment : 4

นี่เป็นอีกมุมนึงที่เหมาะแก่การยืนชมวิวบนห้วยน้ำดัง...

ฉันยืนจิบกาแฟดำร้อนๆ พร้อมกับนึกถึงหน้าคุณ ^ ^

อยากจะรู้จัง เวลาคุณตื่นนอน คุณจะหน้าตาเป็นอย่างไรน๊ะ? จะหล่อเหมือนเจมส์บอนด์หรือป่าว?
หรือว่าหน้าลาวอย่าง... ฮ่าฮ่าฮ่า (ก็แหม.. ตอนนี้คุณเล่นตัดผมสั้น เห็นด้านหลังนึกว่าหนุ่มโปงลางสะออน
ฮา... ;-P)

แค่คิดขำๆ ในใจอ่ะนะคุณขา... อย่าพึ่งงอนน๊า อุอุอิอิ

Comment : 5

ผ้าคลุมไหล่หลากสี เห็นแล้ว ก็อยากให้คุณซื้อให้ฉันห่มบ้างซักผืน (ซื้อแล้ว ต้องห่มให้ด้วยนะ อุอุอิอิ ^
^)

คุณจะจำได้มั๊ยนะ... ที่ฉันเคยบอก ว่าฉันชอบสีอะไร?

เรื่องราวของฉัน พอจะอยู่ในใจ ในความรู้สึกคุณบ้างมั๊ย? เฮ้อ! (เผลอถอนหายใจอีกแล้ว...)

Comment : 6

จุดกางเต้นท์บน อช.ห้วยน้ำดังค่ะ อยู่ไม่ไกล(มาก) จากจุดชมทะเลหมอก

แต่ฉัน... กลับอยู่ใกลมาก จากใจคุณ !!!

Comment : 7

เรายกทัพออกจากห้วยน้ำดังประมาณ 08:30 น. จากนั้นก็มุ่งสู่ดอยอ่างขาง จ.เชียงใหม่

เช้านี้หมอกลงจัดมาก แทบจะมองไม่เห็นทาง ทั้งๆ ที่สายแล้ว ต้องค่อยๆ กระดึ๊บๆ มาเอา (เอ๊ะ!
รถหรือหนอนเนี่ย ฮา...)

แล้วเราก็เจอจุดพักรถประจำทาง ดูหมอกสิคะ! ถ้าหลงเข้าไปในวังวนของหมอก จะหาทางออกเจอมั๊ยเนี่ย?

คงเหมือนที่ฉันหลงอยู่ในวังวนของใจคุณตอนนี้สิคะ... ยังหาทางออกไม่เจอ (กำๆๆ)

Comment : 8

ด้วยความที่ 1 ในก๊วนของเรา อยากดื่มไวน์ที่ดอยอ่างขางคืนนี้ เราเลยต้องมานั่งรอให้ห้างโลตัสที่
อ.แม่แตง เปิดขายไวน์ (ประมาณ 11:00 น.) ใจรัก(ในการดื่ม)มั่กมาก

ฉันเองก็ชอบดื่มไวน์นะ ชอบมากถึงมากทีสุด รองลงมาก็วิสกี้ ถ้าเบียร์นี้...ไม่แตะเลย แต่จริงๆ
ลอยละล่องไม่ใช่คนชอบดื่มหรอกค่ะ ที่ดื่มอ่ะเพราะชอบ (ฮ่วย!! ;-P)

จากที่แพลนว่าจะไปทานข้าวเที่ยงกันที่ "ร้านพรเพ็ญ ขาหมูเสวย" อ.เชียงดาว
เลยต้องเปลี่ยนมากินข้าวมันไก่ ที่ อ.แม่แตง

หลังจากได้ไวน์มา 2 ขวด ก็มุ่งหน้าขึ้นดอยอ่างขางในบัดดล

ถึงดอยอ่างขางประมาณ 13:20 น.

Comment : 9

เราเลือกพักกันที่ "อ่างขางวิลล่า" จริงๆ มีที่พักในใจแล้วล่ะ แต่ห้องเต็ม
เลยต้องพักกันที่นี่

"อ่างขางวิลล่า" ก็สวยงามดีทีเดียว เห็นวิวเกือบจะ 360 องศา (อุอุอิอิ) ห้องก็โอเค
สะอาดสะอ้าน บริการก็ประทับใจ ถ้าข่าวไม่ผิด... รู้สึกว่าเจ้าของจะเป็นผู้ใหญ่บ้านด้วยมั๊ง
ถึงได้มีโลโก้โฆษณาบนเขาซะโดดเด่นเป็นสง่า หุหุหุ

Comment : 10

จุดแรกที่เราไปเที่ยวชมภายใน "สถานีเกษตรสวนหลวงอ่างขาง" คือ สวนบอนไซ

ต้นนี้แปลกดี เลยแอบถ่ายมา เค้าปลูกไว้บนพื้นเลยนะ!

ดูๆ ไป ก็คล้ายรูปหัวใจเนอะ

หัวใจอะไรน๊า.. ก็หัวใจที่ฉันมีให้คุณงัย ฮิ้ววววว...ว (เน่าซ้า เสียงเพื่อนร่วมก๊วนแซ่ซ้องเข้ามา)

Comment : 11

ส่วนนี่ก็คือต้นบอนไซค่ะ ความจริงต้นมันเล็กกระจิ๊ดริด แต่ฉันถ่ายในมุมที่ให้มันดูใหญ่
เกือบจะเท่ากระโจมหลังนั้น หุหุหุ ^ ^
...
...


ถ้าคุณถามว่า ฉันมีความรู้สึกดีๆ กับคุณมากแค่ใหน?

ฉันก็คงจะถ่าย(ทอด)ความรู้สึกตัวเองออกมา ในมุมมองที่ให้มันดูยิ่งใหญ่อย่างนี้เช่นกัน...

(ฮ่วย! แท้ที่จริงแล้ว ความรู้สึกดีๆ ที่ฉันมีต่อคุณมันมากมั๊ยเนี่ย ชักงง!! คุณงง หรือฉันงง อ้าว!
งงกันไปใหญ่ ฮา...)

Comment : 12

สวน 80 พรรษาในมุมมองของลอยละล่องค่ะ ^ ^

ไม่รู้จะถ่ายสวยได้ใจอย่างใครเขาหรือป่าว? แต่ก็มั่นใจว่า ข้าก็หนึ่งในตองอู เหมือนกันล่ะน่า ฮ่าฮ่าฮ่า
;-P

Comment : 13

ตามลอยละล่องมาชมดอกไม้กันดีกว่าค่ะ ก็ภาคนี้ เป็นภาค ชมดอกไม้ดอยอ่างขางนี่นา หุหุหุ

ดอกนี้เค้าเรียกว่า ดอกกะหล่ำ (หรือป่าวหว่า? ฮา...)
...
...

อืมม์! เห็นคุณชอบพูดว่า "ระหว่างที่เราจัดแจกันดอกไม้ ดอกไม้ก็จัดใจเราโดยไม่รู้ตัว"

ฉันรู้ว่าคุณเปรียบเรื่องนี้กับผู้หญิงและความรัก แต่เอ... อยากรู้จัง ว่าคุณหมายความว่าอย่างไร?
อาจจะพอเดาความหมายได้บ้างอ่ะนะ แต่อยากฟังความหมายที่แท้จริงจากคุณสักครั้ง...

Comment : 14

คุณเคยพูดว่า "...แม้ผมไม่มีพันธะ ไม่มีแฟน
และเรื่องรักตายจากผมเหมือนดั่งกลอนประตูที่เต็มไปด้วยหยากไย่ ผมเกลียดการถูกใครบางคนเปิดใจ
โดยไร้การควบคุม.."

คุณคะ... คุณไม่อยากถูกความรักควบคุม(โดยไม่รู้ตัว)ใช่มั๊ย? คุณถึงได้ไม่เปิดใจรับใครเลย...
(เศร้าจิต!!)

Comment : 15

ดอกซากุระจริงๆ ค่ะ (เน้นว่าต้นจริง ดอกจริง) เป็นต้นเดียวที่มีอยู่บนดอยอ่างขาง

ดูๆ ไปก็คล้ายกับต้นพญาเสือโคร่งบ้านเราเนอะ ^ ^

...
...

+ + ดอกซากุระหนึ่งก้าน มีหลายดอก ก็คงเหมือนชีวิตคุณตอนนี้ ที่มีสาวๆ หลายคนรุมล้อมอยู่...

Comment : 16

ถ้าเป็นไปได้... ฉันก็อยากจะเป็นดอกไม้ ในใจคุณบ้าง

ฉันเคยถามคุณเล่นๆ ว่า "ฉันพอที่จะเป็นดอกไม้ประดับใจคุณได้บ้างมั๊ย?"

คุณตอบฉันว่า "ที่เป็นอยู่นี้ก็ดีแล้ว ดอกไม้อาจจะมีวันโรยรา แต่สิ่งที่ฉันเป็น
มันมีค่ายิ่งกว่า"

อืมม์... คุณให้ฉันเป็นอะไรในใจคุณคะเนี่ย?

Comment : 17

คุณนี่ก็ช่างใจร้ายเหลือเกิน! ใหนบอกว่าเข้าใจจิตใจผู้หญิงดีงัย แล้วนี่คุณไม่รู้เหรอว่า
ผู้หญิงมีนิสัยอยากรู้อยากเห็น

ยิ่งซ่อน ก็ยิ่งอยากเห็น...

ยิ่งไม่บอก ก็ยิ่งอยากรู้...

Comment : 18

คุณน่ะ ชอบทำให้ฉันสงสัย จะบอกก็ไม่บอกตรงๆ ว่าให้ฉันเป็นอะไรในใจคุณ บอกแต่ว่าเป็นคนสำคัญ..
เป็นคนสำคัญ.. แล้วมันสำคัญอย่างไรละคะคุณขา?

หรือคุณจะบอกเป็นนัยๆ ว่า...

"...บทกวีไม่ได้เป็นของคนแต่ง แต่เป็นของคนที่ต้องการมันต่างหาก..."

Comment : 19

แล้วถ้าฉันบอกว่า... ฉันต้องการคุณ คุณจะให้ฉันได้หรือป่าวล่ะ? (ฮ่วย! ล่อแหลม)

แหมๆๆ ต้องการในที่นี้ หมายถึง ต้องการหัวใจ ต้องการความรู้สึก ส่วนต้องการอย่างอื่น... เอาไว้ทีหลัง
ฮา... ;-P

ฉันไม่กล้าที่จะบอกความต้องการของตัวเองออกไปให้คุณรู้หรอก! กลัว.. กลัวว่า.. พอคุณรู้แล้ว
คุณจะเปลี่ยนไป แม้กระทั่งความสำคัญที่เคยให้ ก็จะไม่มีเหลือ

ฉันจึงได้แต่เฝ้ารอ... รอให้คุณเป็นฝ่ายต้องการฉันเอง
บัดนั้น จนถึง ณ บัดนี้ ฉันก็ยังคงเฝ้ารอ....

Comment : 20

รอ.. ร๊อ.. รอ..

รอแล้ว.. รอเล่า..

ก็ไม่มีนายแบบ นางแบบ มาเข้ากล้องให้ฉันซักคน เอ...เพื่อนร่วมก๊วนหายไปใหนหมดนะ อุตส่าห์หามุมงามๆ
นี้ได้ (เปลี่ยนเรื่องซะงั้น ฮา...)

ซักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดัง "I want nobody.. nobody.. but you"
ขนาดเสียงริงโทนยังส่อว่าฉันต้องการคุณ ฮา... ;-P (ฉันชอบวง Wonder girls
ซึ่งเป็นเกิร์ลแก๊งค์ของเกาหลีอ่ะ และชอบเพลงนี้ด้วย)

เพื่อนร่วมก๊วนโทร.มาตามน่ะเอง เค้าบอกว่าสั่งกาแฟเผื่อ ให้รีบมาด่วน

ฟิ้วววววววววว......ววว (ฉันรีบบึ่งไปอย่างรวดเร็ว เดี๋ยวหมด อดได้ดื่ม อิอิอิ)

Comment : 21

หลังจากดื่มกาแฟ เราก็ไปเที่ยวที่ "หมู่บ้านนอแล" กันต่อ

ติดชายกับแดนพม่าเลยค๊า เห็นคนพม่าเดินไปเดินมาอยู่ลิบๆ

Comment : 22

ออกจากหมู่บ้านนอแล เราก็ไปต่อกันที่ แซกโซโฟนผับ อ้าว...ไม่ช่ายส์! ฮ่าฮ่าฮ่า แซกโซโฟนผับ
เป็นผับแจ๊ซที่อยู่กรุงเทพฯ นี่นา ฉันชอบฟังเพลงแจ๊ซค่ะ ^ ^

เราไปต่อกันที่เรือนเพาะชำกุหลาบ แต่ว่าปิด....!!! (ปรกติปิด 17:00 น.) เลยเดินดูบรรยากาศรอบๆ แทน

สวยงามมากมาย เห็นภูเขาลิบๆ ด้วย

เอ๊ะ! อะไรแว๊บๆ บนท้องฟ้า?

อ๋อ...หน้าใครคนพิเศษของฉันเอง แหมๆๆ โผล่มาทักทายกันอีกแร้วววว ^ ^ (คิดถึงจัง...)

Comment : 23

นี่คือทุกข์ของคนเป็นตากล้องค่ะ (ฉันพึ่งรู้ซึ้ง)!!! มีรูปวิว มีรูปดอกไม้ มีรูปคนอื่น
แต่ไม่มีรูปเรา...

กล้องส่วนใหญ่มีระบบ Face detection ใช่ม๊า? ส่วนฉันน่ะ... มีระบบ ฉันdetectกล้อง เพราะมีกล้องที่ใหน
ฉันเอาหน้าเข้าไปแปะที่นั่น ฮา....

แต่ว่า... ตั้งแต่ผันตัวเองมาเป็นตากล้องแล้วเนี่ย รูปฉันเวลาไปเที่ยวเริ่มลดน้อยลง
ก็มีบ้างอ่ะนะที่ถายโดยใช้ขาตั้งกล้อง แต่ไม่อยากเอามาลงอ่ะค๊า เดี๋ยวหาว่าอวด หุหุหุ ;-P

งั้นวันนี้ขออวดด้านหลังไปก่อนละกันนะ ฮา.... (กำลังเดินเล่นแบบชิลด์ๆ อยู่อ่ะ ตั้งเวลาถ่ายไว้
มันก็เลย... เป็นอย่างที่เห็น ฮ่าฮ่าฮ่า)

Comment : 24

แปลงดอกไม้ ใกล้ๆ เรือนเพาะชำกุหลาบ

ตอนนี้เพื่อนร่วมก๊วนเริ่มทิ้งฉันอีกแล้วค่ะ เห็นบอกว่าไปหาของกิน (ฮ่วย! ตกลงมาเที่ยว
หรือมากินเนี่ย...)

Comment : 25

ระหว่างถ่ายรูปดอกไม้ ใจฉันก็คิดถึงเรื่องราวระหว่างเรา
.....
.....

หัวใจมีกลไกที่สลับซับซ้อน มีความรู้สึกที่อยู่ลึก
จนบางที แม้แต่ตัวเอง ก็ไม่สามารถบอกอะไรได้

ท่ามกลางผู้คนมากมายบนท้องถนน...
ทำไมหัวใจบางดวงจึงเหงาคว้าง
อยู่ในไอแดดบ่ายที่หม่นัว

ท่ามกลางเสียงหัวเราะ และการเอาอกเอาใจของคนรอบข้าง
แต่ทำไมหัวใจบางดวง ถึงโหยหาสัมผัสจากคนที่ไม่มีวันได้อยู่ข้างๆ

จะมีใครคิดหาคำตอบให้กับคำถามเหล่านี้บ้างมั๊ยนะ?

Comment : 26

คงไม่มีใครคิดจะหาคำตอบหรอก ด้วยทุกคนรู้ว่า...

"สิ่งที่เข้าใจยากที่สุด คือสิ่งที่ไม่มีวันจะเข้าใจ"

เหมือนที่ฉันไม่เข้าใจการกระทำของคุณนี่ใช่มั๊ย?

บางทีก็เหมือนมีใจ...

แต่บางที ก็เหมือนไม่ใช่ใครที่คุ้นเคย

Comment : 27

หัวใจที่อยู่เหนือการควบคุม
ย่อมจะมีอิสระเสรีกว้างใหญ่
และเมื่อไหร่ก็ตาม ที่ไม่สามารถควบคุมได้
ก็จงปล่อยมันไป...

(แต่ฉัน ไม่อยากปล่อยคุณไป นี่นา ^ ^)

Comment : 28

ปล่อยให้ความรู้สึกที่มีต่อคุณมันอัดอั้นอยู่ในใจต่อไป

อย่ารู้สึกผิด กับความลับที่หัวใจ ได้ซ่อนเอาไว้เนิ่นนาน

ไม่ต้องพยายาม จะรู้ว่า อะไรถูก อะไรผิด


"...หนังบางเรื่อง ก็ทำให้เรายิ้มได้ โดยที่ไม่รู้ที่มาที่ไป
และไม่จำเป็นที่จะต้องทำความเข้าใจอะไรให้ลึกซึ้ง"

Comment : 29

ณ วินาทีที่ชีวิต และลมหายใจไหวเต้น
อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ
หนังสือบางเล่ม ที่รู้ตอนจบแล้ว
ก็ไม่จำเป็นต้องอ่านจนจบ
แค่เอาที่คั่นมาคั่นไว้ในหน้าที่ประทับใจ
เปิดขึ้นมาเมื่อไหร่ ใจก็มีความสุข เท่านั้นพอ....

(เขียนเอง งงเอง เพราะทำใจไม่ได้เอง เฮ้อ! ใจหนอใจ)

Comment : 30

ชีวิตไม่อาจเปิดไปอ่านตอนจบได้ฉันท์ใด...

เรื่องของเราก็ปล่อยให้มันลอยละล่องไปฉันท์นั้น

ไม่ต้องไปอยากรู้ตอนจบ หรือตอนต่อไปหรอก (บอกตัวเอง...)

ค่อยๆ เรียนรู้ ค่อยๆ ทำความเข้าใจ จากเรื่องง่ายๆ ไปสู่เรื่องยาก

จากดอกไม้ มาสู่อะไรก็ม่ายรู้.... หุหุหุ (เริ่มดึงความคิดตัวเองกลับมาอีกแล้ว
ก่อนที่ใจจะล่องลอยมากกว่านี้)

เห็นต้นนี้แล้ว ก็นึกถึงขนมชนิดนึง "กลีบลำดวน" หรืออะไรประมาณนี้อ่ะ แต่ฉันชอบ
อร่อยและหอมดี (คิดเรื่องกิน แสดงว่าเริ่มหิวแล้วซี อิอิอุอุ)

Comment : 31

พอเริ่มหิว ฉันเลยกลับมารวมตัวกับเพื่อนร่วมก๊วน (ซึ่งอิ่มไปครึ่งท้องแล้ว ระหว่างที่กินรอฉันถ่ายรูป
ฮา...)

คืนนี้เราจองโต๊ะอาหารไว้ที่ สโมสรอ่างขางค่ะ ^ ^

Comment : 32

บรรยากาศยามค่ำคืน มีแสงไฟวิ้งๆ เหมือนตาฉันที่ส่องประกายวิ้งๆ เมื่อนึกถึงหน้าคุณ ฮิ้ววววว...ว

ก็เค้านึกถึงจริงๆ อ่ะ เมื่อตอนบ่ายส่งข้อความไปอ้อนคุณด้วย บอกว่า นิ้วฉันโดนขาตั้งกล้องหนีบ
เจ็บมากมาย เลือดไหลพรากๆ เลย (คุณจะเชื่อมั๊ยเนี่ย ฮา...)

Comment : 33

ตอนเย็นฉันโทร.ไป อยากจะรู้ว่าคุณทานข้าวเย็นหรือยัง? ปรากฏว่าไม่มีใครรับสายคั๊บ... (หน้าเหี่ยวเลย
แง๊!!)

ซักพัก เสียงคุณโทร.กลับมา ฉันเลยได้อ้อนคุณตัวต่อตัว(ทางโทรศัพท์) ว่า
"นิ้วกลางข้างขวาฉันโดนขาตั้งกล้องหนีบ เลือดไหลพรากๆ"

คุณทำสุ้มทำเสียงเหมือนไม่เชื่อ บอกว่าขาตั้งกล้องไม่ได้คมเหมือนมีดซักหน่อย
จะทำให้เลือดออกเยอะขนาดนั้นเชียว แล้วคุณก็ถามซ้ำว่า "ขาตั้งกล้องหนีบจริงๆ อ่ะเหรอ?"

ฉันเลยตอบว่า "ก็ขาตั้งกล้องหนีบอ่ะสิ ไม่ใช่คุณหนีบหรอก ถ้าคุณหนีบ ฉันคงร้องลั่นอ่ะ"

คุณ: ก๊ากๆๆๆๆๆ (ขำมากใช่มั๊ยนั่นน่ะ? แหม... พออกพอใจกับคำตอบนะ..)

Comment : 34

ด้วยความแค้นเคือง ฉันเลยซัดไวน์ไปคนเดียว 2 ขวด อ้าว! ไม่ช่ายส์ ฮ่าฮ่าฮ่า

เอ๊ะ! แล้วเพื่อนๆ ที่โต๊ะฉันหายไปใหนหมดเนี่ย เหลือทิ้งไว้แต่อาหาร และแก้วไวน์

เง้อ! เพื่อนช้านนนนน หายยยยย....

Comment : 35

แล้วคืนนั้น เราก็มาต่อกันที่หน้าห้องพัก คนอื่นๆ ซื้อวิสกี้มาดื่มกันต่อ ส่วนฉัน ขอบาย...
อาบน้ำแล้วก็มาถ่ายรูปเก็บบรรยากาศยามค่ำคืนดีกว่า หุหุหุ

ระหว่างถ่ายรูป ได้ยินเสียงเพื่อนร้องเรียกเป็นระยะๆ เค้าเป็นห่วง กลัวฉันตกเขาอ่ะ
ก็บ้านพักมันอยู่บนเขานิดๆ นี่นา แล้วฉันก็หนีบวิสกี้เพียวๆ มาด้วย 1 แก้ว

(เอ๊ะ! แล้วก่อนหน้านี้ที่บอกว่าขอบาย นี่คือขอบายไม่ดื่มไม่ใช่เหรอ? ผู้อ่านบางคนแอบสงสัย ใช่ค่ะ
ไม่ดื่ม แต่ไม่ดื่มของลอยละล่องคือ ไม่ดื่มหน้าห้องกับเพื่อนๆ งัยคะ ไม่ใช่ว่า ไม่ดื่มคนเดียวซะหน่อย
ฮา....)

เช้ามา... หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จสรรพ เราก็มุ่งหน้ากลับเข้าสู่ตัวเมืองเชียงใหม่

ระหว่างทาง แวะเที่ยว งานทิวลิปบาน ที่ อ.ไชยปราการ

Comment : 36

ฉันถ่ายดอกทิวลิปไม่เป็นอ่ะ ไม่รู้เค้าถ่ายมุมใหนกัน เลยได้ภาพมาแบบนี้

เป็นงัยคะ.. งามแงะมั๊ย? หุหุหุ

Comment : 37

พยายามจะหามุมถ่าย ก็หาไม่เจอ ไม่รู้เค้าถ่ายมุมอย่างไรกัน

คงเหมือนหาทางเข้าสู่ใจคุณอ่ะมั๊ง? หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เพราะว่าใจคุณมีอะไรปิดกั้นอยู่

อยากให้คุณเปิดใจรับผู้หญิงซักคนนะ ถึงแม้ว่าคนนั้นอาจจะไม่ใช่ฉัน
แต่ฉันก็อยากให้คุณมองเห็นความรักในแง่สวยงามบ้าง อย่ากลัวที่จะมีรักสิคะ....

Comment : 38

หญิงหนึ่งในดวงใจของคุณน่ะ ลืมเธอไปได้หรือยัง?
ถ้าลืมยังไม่ได้ ก็ช่วยเก็บเธอไว้ในมุมที่ลึกสุดของใจก่อนได้มั๊ย?
คุณจะได้มีมุมมองที่สวยงามกับความรักบ้าง

ความรักไม่ได้ทำให้คุณสูญเสียความเป็นตัวเองซะทั้งหมดหรอกนะ

แต่ฉัน...
ฉันก็กลัวนะ... กลัวที่จะมีความรัก
ไม่อยากมีความรู้สึก อยากได้.. อยากมี.. อยากเป็น.. มันทรมาน มันร้อนรุ่ม มัน......!?!?

(แล้วบอกผมให้มีความรักทำไมล่ะเนี่ยยย!! เสียงคุณค้านมา) ฮ่าฮ่าฮ่า

Comment : 39

อ้าว! ฉันก็บอกคุณ เพื่อให้คุณเปิดใจรับรักฉันงัย

แล้วเธอจะได้ไปรักคนอื่นอ่ะเหรอ (เสียงคุณค้านมา)

แหมๆๆๆ มันก็ไม่เร็วขนาดนั้นหรอกค่า อย่างน้อย ฉันก็มีเวลาโปรโมชั่นให้คุณตั้ง 3 เดือน ฮิ้ววววว....ว

(ตกลง คุณ หรือ ฉัน กันแน่ที่เจ้าชู้ว์ ฮ่าฮ่าฮ่า)

อุ๊ย! ลืมบอกไป พอออกจากสวนทิวลิป เราก็แวะเที่ยวกันต่อที่ "พระสถูปพระนเรศวรมหาราช ต.เมืองงาย
อ.เชียงดาว"

Comment : 40

จากนั้น เราก็แวะทานมื้อเที่ยงกันที่ ร้านข้าวซอยเสมอใจ ติดกับวัดฟ้าฮ่าม

เมื่ออิ่มหนำสำราญกันแล้ว ก็ไปช้อปของฝากกันที่ร้านกาแฟดอยวาวี กับดอยตุง ก็ฉันชอบกาแฟนี่นา
ของฝากก็ต้องเป็นกาแฟ

สถานีสุดท้ายที่เราแวะเที่ยวคือ "กู่บรรจุพระอัฐิ พระราชชายาเจ้าดารารัศมี
และอดีตเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ และอัฐิเจ้านายฝ่ายเหนือ" ที่ วัดสวนดอกวรมหาวิหาร

Comment : 41

งามแบบไทยๆ...

เหมือนคุณ ที่งามในใจฉัน (เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย ฮา...)

Comment : 42

อีกมุมนึง ของ วัดสวนดอกวรมหาวิหาร

^___^

Comment : 43

ชอบภาพนี้จัง ^ ^

ฟ้า.. ขาว.. เหลือง..

แต่คุณ ฉันก็ชอบนะ หุหุหุ

Comment : 44

ซักวัน ฉันจะชวนคุณมาเที่ยวที่นี่...

เอ๊! แต่จำได้ว่า คุณเคยบอกกับฉันว่า "เราน่าจะออกทริปด้วยกันสักครั้ง"
นี่เป็นคำชวนของคุณใช่มั๊ยคะ?

เอ.. แล้วเราจะเริ่มจากทริปใหนก่อนดีล่ะ? เห็นคุณบ่นๆ ว่าอยากไปฮาลองเบย์ เวียตนาม แต่อืม...
ฉันอยากไปเว้ ดานัง ฮอยอัน มากกว่าอ่ะ ฉันจะตามใจคุณ หรือตามใจฉันดีน๊า....

Comment : 45

ก็เป็นอันว่าจบทริป 3 คืน 4 วัน เหมันต์นี้ไม่มีเธอ อย่างสมบูรณ์แล้วนะค๊า

อีกไม่นาน เราคงมีโอกาสได้ไปเที่ยวทะเลมั่ง เพราะลอยละล่องพึ่งไปทะเลที่หัวหินมา อุอุอิอิ

ติดตามเรื่องราวของลอยละล่อง ตอนต่อไปได้ที่ chomthai.com ค๊าฟฟฟฟฟ

Comment : 46

ไดอารี่เล่มนี้...อ่านกี่ที...ก็ไม่มีเบื่อ

ภาพสวยๆ ทั้งนั้นเลย...ดอกไม้...ชอบใจทุกภาพ(ขอ save ไปเลยนะคะ) โดยเฉพาะ ภาพ 38
สวยมั่กมาก...เพราะกำลังนึกอยู่ในใจ...ว่าน่าจะมีถ่ายซูมใกล้ๆ ซักดอก...มีจริงด้วย

ทะเลหมอกที่ห้วยน้ำดัง...ยังคงอยู่ในใจเสมอ...พร้อมเรื่องราวที่ขับขานจาก "ใครบางคน"
ที่ทำให้เรา...ต้องได้ไปเยือน

Comment : 47

คิดเอาเองว่า..เจ้าของกระทู้..นั่งโพสกระทู้แล้วก็ยิ้มตุ่ยไปด้วยแน่ๆเลย
หลายข้อความอ่านแล้วเหงา..หลายข้อความอ่านแล้วนั่งยิ้มตามไปด้วย

ถ่ายทอดได้ดีครับ...รอชมงานชิ้นต่อไปจ๊ะ..
ขอให้เปี่ยมสุข

Comment : 48

i-yara ::

ไดอารี่เล่มนี้...อ่านกี่ที...ก็ไม่มีเบื่อ

ภาพสวยๆ ทั้งนั้นเลย...ดอกไม้...ชอบใจทุกภาพ(ขอ save ไปเลยนะคะ) โดยเฉพาะ ภาพ 38
สวยมั่กมาก...เพราะกำลังนึกอยู่ในใจ...ว่าน่าจะมีถ่ายซูมใกล้ๆ ซักดอก...มีจริงด้วย

ทะเลหมอกที่ห้วยน้ำดัง...ยังคงอยู่ในใจเสมอ...พร้อมเรื่องราวที่ขับขานจาก "ใครบางคน"
ที่ทำให้เรา...ต้องได้ไปเยือน


ลอยละล่อง ::

ขอบคุณคุณ i-yara มากนะคะที่ให้กำลังใจ และติดตามผลงานเสมอมา (ทั้งๆ ที่พึ่งมีแค่ 4 กระทู้เอง ฮา...)

ลอยละล่องพึ่งผันตัวเองมาเป็นตากล้องน่ะ อยากถ่ายทอดเรื่องราวผ่านเลนส์ เอ๊ย! ผ่านรูปภาพบ้าง
ก่อนหน้านี้ชอบเขียนไดอารี่ ชอบเขียนบล๊อกในเว็บตัวเอง

ว่างๆ คงได้เข้าไปชมผลงานคุณ i-yara บ้าง


^__^

Comment : 49

chaochao ::

คิดเอาเองว่า..เจ้าของกระทู้..นั่งโพสกระทู้แล้วก็ยิ้มตุ่ยไปด้วยแน่ๆเลย
หลายข้อความอ่านแล้วเหงา..หลายข้อความอ่านแล้วนั่งยิ้มตามไปด้วย

ถ่ายทอดได้ดีครับ...รอชมงานชิ้นต่อไปจ๊ะ..
ขอให้เปี่ยมสุข


ลอยละล่อง ::

ทำไมรู้ล่ะคะคุณ chaochao ว่าระหว่างโพสท์กระทู้ ฉันนั่งยิ้ม นั่งขำ นั่งเหงาไปด้วย แหมๆๆ
อ่านความรู้สึกของคนผ่านตัวอักษรหรือคะ? ดีจัง เพราะฉันก็ชอบถ่ายทอดความรู้สึกผ่านตัวอักษร...

บางที คนเรานี่ก็แปลกเนอะ ในเวลาไล่เลี่ยกันแท้ๆ แต่กลับมีหลายฟีลลิ่งจริงๆ

Comment : 50

ภาพสุดท้ายเท่ห์ดีอะ


ทะเลหมอกยามพระอาทิตย์มาส่องแสงสวยดี ดอกไม้ก็สวย ดูแล้วบรรยากศไม่พุกพลานเท่าไหร่นะครับ เงียบๆ
สบายๆ ดี


อ่านกระทู้นี้แล้วมันมีความสุข ยิ่งตอนอ้อนกันทาง โทรศัพท์ หวานจัง

แล้วจะตามอ่านต่อนนะครับ