มีเวลาเสียที ดองไว้หลายเดือนกับกิจกกรรมดีๆที่คนทำงานมาทำร่วมกัน
อาจมีไม่มากมายนักกับรูปแต่มันน่าจะสื่อเรื่องบางเรื่องได้
จากหลายๆกิจกรรมที่ผมได้เคยสัมผัสและเข้าร่วมมา
ก่อนอื่นขอเล่าความเป็นมาของโครงการปลูกป่าครั้งนี้ก่อน
คร้งนี้เป็นครั้งที่ ๒ แล้วที่ได้ร่วมกับเครือข่ายในการปลูกป่า
แต่ประเด็นไม่ใช่จำนวนครั้งแต่เป็นสาเหตุที่ใช้พื้นที่นี้ปลูกป่า ซึ่งผมว่ามันสำคัญกว่าเรื่องอื่นใด
จะมีค่าอะไรถ้าปลูกไปแล้ว..คนในพื้นที่ไม่รู้ว่าจะได้ประโยชน์อะไรจากสิ่งที่เกิดขึ้น
จะมีค่าอะไรถ้าปลูกไปแล้ว...เพียงได้ทำกิจกรรมร่วมกันทั้งที่ มันมีสิ่งที่มีค่ามากกว่านั้นเกิดขึ้น
จะมีค่าอะไรถ้าปลูกไปแล้ว...เป็นสิ่งที่คนในพื้นที่ไม่ต้องการ
จะมีค่าอะไรถ้าปลูกไปแล้ว...เป็นเพียงการสนองความต้องการของเรา
พื้นที่นี้อาจเป็นเพียงไม่กี่พื้นที่ ที่ผมไปแล้วมันเกิดความรู้สึกดีๆขึ้นมา
อาจไม่ใช่ผมเพียงคนเดียว ครับที่ยืนยันเพราะหลายคนที่ไปเข้าร่วม
ก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า จะกลับมาอีกครั้งในปีหน้า
เพราะ...มั่นใจว่าปีหน้าเค้าจะขยายพื้นที่ปลูกได้เพิ่มขึ้น
มั่นใจว่าต้นไม้ที่เค้าเหล่านั้นปลูกในวันนี้มันจะยังอยู่และเป็นร่มเงาไให้เค้าได้ในปีหน้า
ปล.พื้นที่นี้เป็นพื้นที่ที่มีปัญหาเรื่องช้างป่า ชาวบ้านจึงใช้การปลูกต้นไม้เพื่อเป็นแนวกันช้าง
อีกทั้งยังเป็นแนวเขตที่ชัดเจนระหว่างพื้นที่อุทยานกับพื้นที่เกษตร ป้องกันการบุกรุก
ต้นไม้ที่ปลูกยังสามารถใช้ประโยชน์ได้
........สะเดา มะขาม ไผ่ ใช้เป็นอาหารคน
........ไทรไว้เป็นอาหารนกแก๊ก
........และทุกชนิดเมื่อเติบโตหวังเป็นอาหารใจของนักท่องเที่ยว
*งวดนี้ขอเสนอมุมมองดีก่ารูปเนอะๆ ชมไทย*