สุขล้นจริง ๆ สำหรับการเข้าป่าในครั้งนี้...
ไปพร้อมกับพี่ชายที่แสนดีสองคน.....ออกเดินทางเพื่อไปพบกันที่ทางเข้าป่าเขาใหญ่ซึ่งอยู่เขตรับผิดชอบของ
หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ 2 ผากระดาษและ 3 ตะเคียนงาม
กว่าจะไปถึงก็ค่ำมืดมองไม่เห็นภูมิทัศน์ระหว่างทาง...แต่ก็พอจะรู้ว่ากำลังอยู่ในอ้อมกอดของเขาใหญ่โดยแท้
เมื่อขับรถจนไปถึงแค้มป์ก็เดินไปเดินมาหาที่กางเต้นท์อยู่นานสุดท้ายก็ลงเอยที่เดิม In Car
คืนนั้นทังคืนถึงแม้เราจะอยู่กันแค่ 3
คนในป่าลึกอย่างนั้นแต่เราก็มีเพื่อนที่แวะมาเยี่ยมเยี่ยนทั้งคืนจนแทบจะไม่ได้นอนกันเลย...อิอิ
ก็ทั้งกระทิงบ้าง ช้างบ้าง รวมทั้งสัตว์เล็กสัตว์น้อย มากมายที่มาดูของแปลกปลอมในบ้านเขาอย่างเรา
ตื่นเพราะเสียงนกเงือกมาปลุกแต่เช้าตรู่...ออกจากรถลงไปอาบน้ำ ณ
ลำธารข้างแค้มป์.น้ำเย็นเจี๊ยบเลยอ่ะ...ไม่รู้มีใครแกล้งเอาน้ำแข็งมาใส่ไว้อ่ะเปล่าก็ไม่รู้ 555++
อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็เดินกลับมาที่แค้มป์.....พี่ชายทั้งสองยังไม่ตื่นทังคู่..ดู ดู๊ ดู
ซิต้องให้น้องต้มกาแฟปลุกถึงจะยอมลุกจากเปลของตัวเอง....
"เร็วหน่อยลุงหมี...พาเด็กแบตเยอะไปปีกเขากัน" เสียงพี่กมลบอกพี่หมีน้อย
หลังจากพี่ ๆ
จัดการธุระส่วนตัวเสร็จเราก็ขับรถตะลุยกัน..ขอบอกว่าสนุกโคตร...การเข้าป่าครั้งนี้ได้ใช้เจ้ากระทิงน้อย.
.อย่างเต็มพิกัดทั้ง 4H 4L ใช้หมดทุกตัว...เส้นทางที่พี่กมลขับนำไปนั้นเป็นเส้นทางทำงานวิจัยของพี่ ๆ
เขา...ทุกเดือนพี่ ๆ จะเข้าป่าแถบนี้เพราะมาดูนกเงือก ณ น้ำตกผาไทรคู่ และน้ำตกมะนาวยักษ์
และเป็นเส้นทางเปิดใหม่จนค่อนข้างจะรกมากหน่อย......หลังจากสุดทางที่รถยนต์จะเข้าได้เราก็ต้องเดินกัน...
การเดินป่าปีนเขานั้นมักจะยากตรง 100 เมตรแรก...แต่หลังจากเครื่องสตาร์ทแล้ว...ที่นี้ละสบายจ้า...
เดินไปประมาณ 1 ชั่วโมงเราก็ถึง น้ำตกไทรคู่ หรือ ผาไทร ที่สวยงามสุด ๆ
พร้อมทั้งได้รับความรู้เกี่ยวกับนกเงือกและป่าจากวิทยากรพิเศษ
อดีตพรานเก่าและผู้ชำนาญทุกผืนป่าแถบเขาใหญ่........พี่หมีน้อย
นักวิจัยอันดับหนึ่งในทีมอาจารย์พิไล มารดานกเงือกระดับโลก ..........พี่กมล
หลังจากพักคลายเมื่อยล้าจากการเดินประมาณ
ครึ่งชั่วโมงเราก็เดินต่อไปยังน้ำตกมะนาวยักษ์..ที่งดงามเกินคำบรรยาย....เราทั้งสามคน...เลือกลานหินคนละ
ก้อนพร้อมกับทิ้งตัวลงน้อน....ผ่อนคลาย...มีเพียงเรา.....นอนฟังเสียงป่าจนหลับใหลแบบไม่รู้..หลับไปพร้อม
ความสุข....
มีแต่ความรู้ให้เก็บเกี่ยว..มีแต่ความสุขให้กอบโกย...ความฉ่ำใจในครั้งนี้คงทำให้น้องมีรอยยิ้มไปจนถึงวัน
ที่เราสามคนจะได้เข้าป่าด้วยกันอีกครั้ง
ขอบคุณนะจ๊ะ...พี่กมล...และพี่หมีน้อย ตาเกิ้นของจุ๋ม
mygaur
[2008-09-29 16:46:00]
mail not show
