ปีใหม่ที่ดอยผาตั้ง
จากอีสานทะยานขึ้นเหนือ
Countdown ไกลใช่เล่น
แม้คนมากมาย จากจำนวนรถที่จอดไว้
เต๊นท์หลากสีตีกันให้ยุ่งบรรลัย...ไม่เป็นไร
ธรรมดาของวันหยุดที่เห็นในปฎิทิน
ผู้คนถวิลหาธรรมชาติที่ขาดหายในเมืองใหญ่
อากาศไร้มลพิษ...ที่อยากสูด อยากดม
ความหนาวที่มาสะกิดผิวกายให้เราได้กอดอกคดคู้
มันหาไม่ได้ในสังคมเมือง....ต้องเข้าใจๆ
เห็นจากภาพที่ลาก ที่ไล่ดูลงมา ก้อรู้ว่า
เจ้าของกระทู้ Happy เพียงใด
กระโดดเหยงๆ ออกท่าออกทางซะขนาดนั้น
Action ที่ 48 ก้อได้ใจ
กางมือเฉิดหน้า หลับตา ท้าลมหนาว
เหมือนจะบอกใคร บอกเรา
ว่าเข้าถึงในธรรมชาติ...เคยทำ เคยทำ
อีกรูปที่ชอบพอ 46 นั่นไง
อาทิตย์กำลังลาฟ้าไปพักผ่อน เอนกาย
หลังจากฉายแสงมาทั้งวัน...สวยเชียวแหละ
แต่มีอีกภาพทั้งชอบ และไม่เข้าใจ
รูปถนนที่ตัดตามไหล่เขา...รูปที่ 47
ทึ่ง!! ในความสามารถของคน ที่คิดค้น
ให้ถนนคดเคี้ยว เลี้ยวขึ้นเขาไปได้
แต่ไม่เข้าใจไง ว่าทำไม่ ไม่ตัดตรงขึ้น
หรือทำให้เลี้ยวไม่ต้องมากโค้งขนาดนั้น
น่าจะมีเหตุผล และเราดันอยากรู้นี่สิ
ปีใหม่...
จะไป Countdown ที่ไหน...หาใช่สาระ
เมื่อใจสั่งให้ขาก้าวไป
อะไรก้อหยุดไม่อยู่แล้วแหละ...ว่าไหม
chomthai...i love you
บุญรักษา
ตั้ม